Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Ανακοίνωση Πανελλαδικής Συσπείρωσης για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση - ΕΣΠΑ στους ιδιώτες και κρατικά Νταχάου στους ψυχικά πάσχοντες






ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ


ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ «ΑΚΑΤΑΛΟΓΙΣΤΩΝ» (ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟΥ) ΞΕΚΙΝΑ ΤΟ «ΚΛΕΙΣΙΜΟ» ΤΟΥ ΨΝΑ

Δεν πέρασε ούτε μήνας από την ημέρα που η υφυπουργός Υγείας Φ. Σκοπούλη ανακοίνωσε στα σωματεία εργαζομένων στο ΨΝΑ (Δαφνί)  και στο Δρομοκαίτειο, που διεκδικούσαν την υπογραφή και δημοσίευση των οργανισμών των δυο ψυχιατρείων, ότι και τα δυο πρόκειται να κλείσουν και ότι αυτό είναι το κύριο ζήτημα και όχι ο οργανισμός. Και ενώ τα έλεγε αυτά, προωθούσε και την υπογραφή των οργανισμών που πήραν τον δρόμο προς την δημοσίευση.

Και αμέσως μετά, εν μέσω φημών, «κλείνει δεν κλείνει»,  και «πότε κλείνει», φέτος, το 2015, ή και λίγο αργότερα, καθώς και κλιμακούμενου  πανικού μεταξύ των εργαζομένων στα δυο νοσοκομεία, χωρίς, ταυτόχρονα,  καμιά ενημέρωση αρμοδίως για το τι και πώς σχεδιάζεται, κλήθηκε την Παρασκευή, 22/2, ο Διοικητής του ΨΝΑ στο γραφείο της υφυπουργού για ένα ακόμα μυστικοδιαβούλιο.

Το περιεχόμενο της συνάντησης αποκαλύφθηκε, και επισήμως, λίγες μόλις μέρες μετά, την Τρίτη 26/2, όταν επισκέφθηκαν το ΨΝΑ, «ξαφνικά», στέλεχος του γραφείου της κ. Σκοπούλη καθώς και στέλεχος της Δ/νσης  Ψυχικής Υγείας με σκοπό να δουν αυτοπροσώπως το γηροψυχιατρικό τμήμα (Μποδοσάκειο),όπου νοσηλεύονται (σε καθόλου καλές συνθήκες)  πάνω από 100 υπερήλικες με πολύπλοκα και σοβαρά προβλήματα. Σκοπός της επίσκεψης, όπως διέρρευσε από τους ίδιους, το άδειασμα του «Μποδοσάκειου» προκειμένου να μετατραπεί σε τμήμα εγκλεισμού των νοσηλευόμενων στο ΨΝΑ με βάση το άρθρο 69 ΠΚ.

Οι νοσηλευόμενοι θα μεταφερθούν σε οικοτροφεία των ΜΚΟ (όπως, άλλωστε, σχεδιάζεται και για τους νοσηλευόμενους  σε ένα άλλο τμήμα χρόνιας παραμονής του ΨΝΑ, καθώς και όσων έχουν μεγάλο χρόνο παραμονής σε τμήματα εισαγωγών).

Εδώ και πολλά χρόνια και με δεδομένη την έλλειψη της όποιας συγκεκριμένης πρόβλεψης  (νομοθετικής, θεσμικής  και υπηρεσιών) για την αντιμετώπιση των ασθενών που έχουν διαπράξει ποινικό αδίκημα και, λόγω της ψυχικής τους διαταραχής, κρίνονται ακαταλόγιστοι, οι ασθενείς αυτοί νοσηλεύονται στα τμήματα εισαγωγών, πολλές φορές για πολλά χρόνια, εξαιτίας, συνήθως, και της άρνησης/ανικανότητας των δικαστηρίων (που κρίνουν στη βάση στερεοτύπων και προκαταλήψεων) να τηρήσουν με ακρίβεια τα προβλεπόμενες διαδικασίες και εισηγήσεις των αρμόδιων προς τούτο ψυχιάτρων.

Πολλοί από τους νοσηλευόμενους/«κρατούμενους» με το άρθρο 69 διαμένουν σε εξωνοσοκομειακές στεγαστικές δομές του ΨΝΑ.

Μια κατάσταση «προσωρινότητας» που έχει γίνει μόνιμη, ωστόσο πολύ καλλίτερη από το αλήστου μνήμης τμήμα των «ακαταλογίστων» του ΨΝΑ που καταργήθηκε, μετά από καταγγελίες, εδώ και αρκετά χρόνια.

Τώρα έχουμε επιστροφή στην προ 20ετίας κατάσταση. Και μάλιστα με εισήγηση της «Επιτροπής σοφών» του Λοβέρδου για την αναθεώρηση του Ψυχαργώς, που έγινε και υπουργική απόφαση (3/5/2012) από τον τότε υφυπουργό Μπόλαρη. Είναι εδώ που προβλέπεται το fast track κλείσιμο των ψυχιατρείων, με παραμονή μόνο, εντός του ΨΝΑ, ενός τμήματος «ακαταλογίστων» (δικαστικό ψυχιατρείο) στα πρότυπα των εγγλέζικων High Security Hospitals: κάμερες, τοίχοι, συρματοπλέγματα, φύλακες αντί για θεραπευτές, ή, στην καλλίτερη περίπτωση, κυρίως φύλακες αντί για θεραπευτές. Ένα κανονικό Νταχάου. Με την πολύ βάσιμη πιθανότητα, εν μέσω των συνθηκών στις οποίες ζούμε και των προτάσεων που είχε ήδη κάνει η «Επιτροπή σοφών» για την αναθεώρηση του Ψυχαργώς, να εγκλείονται σ΄ αυτό το «κατάστημα» όχι μόνο ψυχικά πάσχοντες που έχουν διαπράξει ποινικό αδίκημα, αλλά και νέοι στους οποίους όλο και πιο πολύ θα αποδίδεται ο χαρακτηρισμός της ονομαζόμενης «Σοβαρά Επικίνδυνης Διαταραχής Προσωπικότητας» (SDPD).  Αυτή τη στιγμή νοσηλεύονται στο ΨΝΑ πάνω από 80 άτομα με το άρθρο 69 ΠΚ.

Δεν είναι τυχαίο που το προϋπάρχον, και σε αναμονή, σχέδιο μπήκε σε εφαρμογή αμέσως μετά την υπογραφή του συμφώνου Αντορ-Λυκουρέντζου και την επαναχρηματοδότηση, από την ΕΕ,  των ΜΚΟ με 150 εκ. ευρώ για τρία χρόνια… τη στιγμή που για το δημόσιο δεν διατίθεται (και στην  πραγματικότητα δεν περισσεύει) από το ΕΣΠΑ ούτε ένα ευρώ.

Είναι σαφές ότι υπάρχει ένα σχέδιο (ανεξάρτητα από το αν θα καταφέρουν να το φέρουν σε πέρας) κλεισίματος των ψυχιατρείων, όχι στην λογική του ξεπεράσματός τους, ως «τρόπου σκέψης, πρακτικής και συστήματος», προς ένα εναλλακτικό, κοινοτικά βασισμένο και ολοκληρωμένο σύστημα ψυχικής υγείας, αλλά ένα σχέδιο ιδιωτικοποίησης. Γι΄ αυτό στηρίζουν με τόσα κονδύλια τις ΜΚΟ - έτσι ώστε, με τις δήθεν κοινοτικές τους μονάδες, ομοιώματα κοινοτικών υπηρεσιών (πχ, Κέντρα Ημέρας αντί Κέντρα Ψυχικής Υγείας κλπ), να κατασκευάσουν το άλλοθι του ταχύτατου κλεισίματος των ψυχιατρείων.

Ξεκινούν από κάτι που η πλειονότητα της κατεστημένης ψυχιατρικής κοινότητας (και όχι μόνο) θα αποδεχτεί, ως επί το πλείστον, ασμένως, ενίοτε με κάποια μουρμουρητά, αλλά, στο τέλος, όλοι…ναι!!! «Επικινδυνότητα» γαρ….

Ταυτόχρονα, με χρηματοδοτημένες, πλέον, τις ΜΚΟ και υπόχρεες στον κύρη τους (ΕΕ), αδειάζουν τα λιγοστά τμήματα χρονίων… και τι μένει; Τα τμήματα εισαγωγών προς μεταφορά σε γενικά νοσοκομεία (είτε ως κλινικές ψυχιατρικές, είτε ως κέντρα κρίσης, όπως γράφουν οι «σοφοί» του Λοβέρδου).

Οι νοσηλευόμενοι στα τμήματα χρονίων πρέπει να μεταβούν σε στεγαστικές δομές (ή να στηριχτούν στον τόπο κατοικίας), το ψυχιατρείο ως θεσμός είναι απαρχαιωμένο και βάρβαρο και, ως τέτοιο, πρέπει να (θα έπρεπε ήδη να έχει) κλείσει. Αλλά πώς; Με το σύμφωνο Αντορ-Λυκουρέντζου-Δικτύου Αργώς; Αυτό δεν είναι το κλείσιμο ως ξεπέρασμα, ως αποϊδρυματοποίηση, αλλά  η  δολοφονία του ψυχιατρείου – η καταστροφή των ασθενών και των εργαζομένων.

Και όλα αυτά χωρίς καμιά ενημέρωση κανενός μέσα στα ψυχιατρεία. Στα κρυφά. Από κάποια άγνωστα κέντρα που κινούν τα νήματα, επεξεργάζονται τους ήδη υπαρκτούς σχεδιασμούς και την διαδικασία, την οποία τα ίδια άρχισαν να υλοποιούν τεχνοκρατικά, διαχειριστικά και, στο τέλος, σε λίγο, με εντολές: πήγαινε εδώ εσύ… πήγαινε, ο άλλος, εκεί κοκ.

Μπορεί να υπάρξει κλείσιμο του ψυχιατρείου χωρίς ενεργό συμμετοχή των «ασθενών» και των  λειτουργών όλων των κλάδων (όπως και της ίδιας της κοινωνίας);

Μπορεί να υπάρξει διαδικασία μετασχηματισμού σε ένα ψυχιατρείο (Δαφνί, Δρομοκαίτειο) που έχει κυριολεκτικά στεγνώσει από προσωπικό; Που οι στεγαστικές δομές του απειλούνται, εξαιτίας αυτού, με άμεσο κλείσιμο και τα τμήματα εισαγωγών δεν μπορούν πια να λειτουργήσουν; Χωρίς ολοκληρωμένες κοινοτικές μονάδες σε τομεοποιημένη βάση, ΚΨΥ και δίκτυο κοινοτικών υπηρεσιών, που έχουν αναπτύξει τη δουλειά τους έτσι ώστε να υποκαθιστούν πλήρως την παλιά ιδρυματική λειτουργία, αλλά σε νέα βάση και σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση;

Μπορεί (και πρέπει) να κλείσει μια μονάδα χωρίς την πλήρη ανάπτυξη αυτού που θα την αντικαταστήσει;

Η μετάβαση έχει κόστος. Δεν γίνεται, όπως θεωρεί η «Επιτροπή σοφών» του Λοβέρδου, που συμπλέει πλήρως με τις λογικές του μνημόνιου (λειτουργώντας μάλιστα, πιθανώς, ως άμεσο ή έμμεσο παρακλάδι της εγκατεστημένης στο Υπουργείο task force), στη λογική «κλείνω το παλιό χωρίς να έχει αρχίσει να λειτουργεί, στην πλήρη ανάπτυξή του, το καινούργιο». Αυτή η Επιτροπή (γνωστό από ποιους αποτελείτο) έκανε «αναθεώρηση του Ψυχαργώς» ως εφαρμογή του μνημόνιου στη ψυχική υγεία.

Είναι τόσο «έτοιμοι» και τόσο προχειρολόγοι, που έφτασε  (σήμερα, 27/2) ο Διοικητής της 2η ΔΥΠΕ Ευδοκιμίδης, να προτείνει σε συνδικαλιστές στο ΑΤΤΙΚΟ (το οποίο είναι σε κινητοποίηση) : «Το Δαφνί αδειάζει… γιατί δεν κάνετε εκεί μια μονάδα αποκατάστασης»;

Και την ίδια στιγμή, οι οργανισμοί, για την υπογραφή των οποίων έγινε τόσος θόρυβος, αφού υπογράφτηκαν, επέστρεψαν πάλι πίσω προς αναθεώρηση γιατί, λέει, τα δυο ψυχιατρεία δεν μπορούν να είναι συγχωνευμένα και πρέπει να έχουν διαφορετικούς διοικητές (ή, ό,τι άλλο κρύβεται πίσω από τις κινήσεις αυτές)...

Fast track αλλαγή (ή τρόπος εφαρμογής) πλεύσης, fast track αλλαγή οργανισμού.

Το ερώτημα, μπροστά σ΄ αυτή τη λαίλαπα της εφαρμογής του ακραιφνούς νεοφιλελευθερισμού στην ψυχική υγεία, είναι τι κάνουν οι  άμεσα ενδιαφερόμενοι.

Σ΄ ένα τοπίο που σημαδεύεται, μέσα σε λίγες μέρες, από την απανθράκωση μηχανικά καθηλωμένου ασθενή στο ΨΝ Τρίπολης, το θάνατο δυο ενοίκων από πυρκαγιά σε οικοτροφείο στον Κορυδαλλό, τη σύλληψη μέλους του προσωπικού για βιασμό νοσηλευόμενης  στο ΨΝΑ.

Τι κάνουν οι γιατροί και το προσωπικό στο Δαφνί και στο Δρομοκαίτειο; Θα εξακολουθήσουν να κινούνται  ανάμεσα στην αδιάφορη και παθητική αποδοχή (και εν τέλει σύμπλευση) με τα σχέδια αυτά, από τη μια, και το ψέλλισμα  κάποιων μουρμουρητών  δυσφορίας, από την άλλη, ή θ΄ αναπτύξουν, επιτέλους, θέσεις  για το τι  είδους ψυχική υγεία θέλουμε, τι είδους μεταρρύθμιση διεκδικούμε, ψυχίατροι και εργαζόμενοι, ποια, πραγματική, αντίσταση συγκροτούμε και προβάλλουμε;

27/2/2013


Psyspirosi.gr

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Συμμετοχή στην Απεργία της 20 Φλεβάρη



ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΙΟΓΟΝΩΝ ΟΥΣΙΩΝ
Διεύθυνση Γραμματείας:  E.K.A, Γ΄ Σεπτεμβρίου 48Β. Τηλ.: 2265023590, 2102409015, 2273023443.
Φαξ: 2265072441, 2273023441. Κινητά: 6945833231, 6936828341, 6978741064.  Email: prolipsiworkers@yahoo.gr


Τρίτη, 19 Φεβρουαρίου 2013


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Με την «εθνοσωτήρια» επιστράτευση των ναυτεργατών και των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ έγιναν φανερά και στους πιο δύσπιστους τα χαρακτηριστικά της περιβόητης «κυβερνητικής αδιαλλαξίας». Αδιάλλακτο το προσκλητήριο στους μεγαλοτραπεζίτες και τους αετονύχηδες «επενδυτές», για να σερβιριστούν πάνω στην καταλεκιασμένη δημοκρατία τον εθνικό πλούτο, την αξιοπρέπεια, τις ζωές μας. Άλλο τόσο αδιάλλακτο το «ξεζούμισμα» των ανέργων, των συνταξιούχων, των αγροτών, των μισθωτών εργαζομένων και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών – όλων αυτών που η συγκυβέρνηση κορόιδεψε τον Ιούνη, λέγοντας ότι δεν θα έρθουν άλλα μέτρα. 

Η αδιαλλαξία τους μετατρέπει τη χώρα σε «ειδική ευρωπαϊκή οικονομική ζώνη» φτώχειας, ανεργίας και εξαθλίωσης και τους κατοίκους της σε βιο-μηχανές δίχως δικαιώματα και δίχως όνειρα. Το μέχρι χτες λαμπερό σαρκίο του συστήματος λιώνει κι από κάτω προβάλλει το τέρας της εκμετάλλευσης, της βίας, του καταναγκασμού, του ατομικού συμφέροντος, του υλικού κέρδους. Και όσο εμείς δεν το αντιμετωπίζουμε, τόσο θα μας καταπίνει – και καλοχωνεύοντάς μας θα θρέφει γύρω του το καινούριο είδωλό του της «τάξης και ασφάλειας».

Σήμερα οι άνεργοι είναι ουσιαστικά περισσότεροι από τους εργαζόμενους. Αυτό είναι «τάξη και ασφάλεια» για τους αετονύχηδες των «επενδύσεων», που μπορούν να διαλέγουν εργαζόμενους-υποζύγια των 400 ευρώ, ζητώντας τους να τούς φτιάξουν και εικόνισμα. 

Σήμερα η «τρόϊκα εσωτερικού» συζητά και διαπραγματεύεται τη βίαιη κατάργηση και των τελευταίων οχυρών της προστασίας των εργαζομένων, των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Χόρτασε, εργαζόμενε, από «τάξη και ασφάλεια» όταν θα σταθείς μόνος μπροστά στ’ αφεντικό που θα σου «προσφέρει» ατομική σύμβαση των 400 ευρώ «κι αν σ’ αρέσει».

Σήμερα όποιοι δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους, ακόμα και με 1000 ευρώ χρέη στην εφορία κινδυνεύουν με κατασχέσεις και άλλα ποινικά μέτρα. «Τάξη και ασφάλεια» για τους τραπεζίτες και τους λοιπούς Σάυλοκ, που φοροδιαφεύγουν με την ησυχία τους και άνετοι αγοράζουν στους πλειστηριασμούς μπιρ παρά τις μικροπεριουσίες, που μια και δυο γενιές εργαζομένων έφτιαξαν με τον ιδρώτα της δουλειάς τους.

«Τάξη και ασφάλεια» και για τους εργαζόμενους στα Κέντρα Πρόληψης, που και με τον προς εισαγωγή κώδικα «Περί Ναρκωτικών», αφηνόμαστε χωρίς εργασιακή ασφάλεια σε δομές θεσμικά ανοχύρωτες, ώστε με την ακραία υποχρηματοδότηση να καταργηθούν σιωπηλά, χωρίς κανείς να αναλάβει ποτέ την ευθύνη.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορούμε:

- ΝΑ ΠΙΕΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΜΙΚΗ ΚΑΤΩΧΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΠΡΟΛΗΨΗΣ
- ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
- ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΑΔΙΕΞΟΔΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
- ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ


Όλες και όλοι στην απεργία την Τέταρτη 20 Φλεβάρη


- Στην Αθήνα συγκεντρωνόμαστε μπρος στο Υπουργείο Υγείας, στις 11πμ., σε κοινό μπλοκ με τους συναδέλφους της Ψυχικής Υγείας, της Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων και της Ειδικής Αγωγής -


Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Άρθρο του Γ.Γ. του Σωματείου στην εφημερίδα "Ριζοσπάστης": "Καπιταλιστική κρίση, εμπέδωση της εξάρτησης και διάλυση των Κέντρων Πρόληψης - Η απαλοιφή κάθε φαινομενικής ασυνέχειας, αφετηρία νέων αγώνων"



Κυριακή 17 Φλεβάρη 2013


Καπιταλιστική κρίση, εμπέδωση της εξάρτησης και διάλυση των Κέντρων Πρόληψης: Η απαλοιφή κάθε φαινομενικής ασυνέχειας, αφετηρία νέων αγώνων


Κρίση, παρακμή και εξάρτηση

Βάζοντας στο κάδρο της εν εξελίξει όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης την ουσιοεξάρτηση, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι βιώνουμε τις κατεξοχήν συνθήκες της τελευταίας. Περισσότερο από ό,τι σε κάθε άλλη φάση, σήμερα το εύρος, η σοβαρότητα και η επιμονή των αιτίων και των συμπεριφορών της ουσιοεξάρτησης εντείνονται και καταλαμβάνουν θέσεις κεντρικές στο καθημερινό γίγνεσθαι. Ορισμένοι μόνο από τους παραγωγούς και πολλαπλασιαστές της εξάρτησης, που αξίζει να αναφέρουμε είναι η ελλιπής ή στρεβλή κοινωνικοποίηση (που περνά και από την ανεργία ή την πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου), η εξατομίκευση, η ιδιωτεία, η αποξένωση, τα βαθιά ψυχικά τραύματα. Οι παράγοντες αυτοί δημιουργούν εκρηκτικές συνθήκες στην καθημερινή «συνομιλία» τους με τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, τη βίαιη φτωχοποίηση, τη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών Παιδείας, Υγείας και όλων των υλικών και πολιτιστικών υποδομών της κοινωνίας (δηλαδή των μελών της στις μεταξύ τους σχέσεις).

Ετσι, ολοένα πιο αποφασιστικά η εξάρτηση αποκτά μια «σχετική αυτοτέλεια» ως κοινωνικό φαινόμενο, θέτοντας με τη σειρά της σε κίνηση ένα μεγάλο μέρος των επίσημων οικονομικών, νομικών, ιδεολογικών, θρησκευτικών κ.ά. θεσμών, με τρόπους λιγότερο ή περισσότερο εμφανείς, ωστόσο διαρκώς πιο εντατικοποιημένους. Χωρίς να ακυρώνουμε τη συμβολή πολλών παραγόντων στην κίνηση αυτή, δικαιούμαστε μια προσπάθεια συμπύκνωσης, ισχυριζόμενοι ότι στο ένα άκρο της κίνησης βρίσκεται η αλλοτρίωση (με τη μαρξική έννοια), στο άλλο ο κοινωνικός έλεγχος, σε συνθήκες όχι απλά κρίσης, αλλά βαθιάς και πολύπλευρης παρακμής. Συνεπώς, αφορά ολόκληρη την κοινωνία, καθώς -πρωτογενώς, αιτιακά, δυνάμει- εκτυλίσσεται στο πεδίο της καθημερινότητας όλων των πολιτών, ως σύνθετη και κοινωνικά διαβρωτική διαδικασία εν εξελίξει, κορφή της οποίας είναι η εξαρτητική συμπεριφορά - ακόμη και αν στην κορφή αυτή δεν «ανεβαίνουν» τελικά όλοι. Μια κίνηση τραγική, ας το θυμόμαστε, αφού εμπεριέχει ανθρώπινες ζωές, σώματα, αισθήματα, συνειδήσεις και -αυτό συνήθως ξεχνιέται μες στην επική θολούρα της αστικού τύπου «ατομικότητας»- σχέσεις.


Πρόληψη: Η «αιχμή του δόρατος» που στράβωσε πριν βρει στόχο

Στο πλαίσιο αυτό, πιο επιτακτικά απ' ό,τι σε άλλες φάσεις, προκειμένου να μιλάμε για προσπάθειες καλύτερης κατανόησης και σοβαρής αντιμετώπισης του φαινομένου χρειάζεται να αναζητηθούν τα αίτιά του μέσα στο κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον, όπου καλείται να ζήσει -και τις αντιξοότητές του να αντιμετωπίσει- καθένας και καθεμιά. Και στη συνέχεια να τροποποιήσουμε τα αίτια αυτά - όχι κάποιοι «ειδικοί», αλλά όλοι οι ζωντανοί άνθρωποι στις μεταξύ μας σχέσεις. Κατ' εξοχήν εργασία πλαισιωμένη από μια τέτοια φιλοσοφία και στοχεύουσα σε τέτοια κατεύθυνση προσφέρουμε οι εργαζόμενοι στα Κέντρα Πρόληψης. Οι ουσιώδεις παρεμβάσεις μας ενημέρωσης (βραχείας διάρκειας) και εκπαίδευσης (μακράς διάρκειας) στη σχολική κοινότητα (μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς), σε στρατώνες, σε εργασιακούς χώρους κ.λπ. συνιστούν μια ζωντανή -ακόμα- παρακαταθήκη, που μπορεί και πρέπει να στηρίξει και ολοκληρώσει κάθε άλλη δευτερογενή (θεραπεία) και τριτογενή (ένταξη, πρόληψη υποτροπής) παρέμβαση, εξοικονομώντας, παράλληλα, πόρους.

Γι' αυτό και δεν αποτελούν έκπληξη η αδιαφορία, ο υποβιβασμός και η διαρκής απειλή διάλυσης των υπηρεσιών Πρωτογενούς Πρόληψης. Οι κυβερνήσεις, βέβαια, και οι συναρμόδιοι Φορείς (υπουργεία Εσωτερικών και Υγείας, ΚΕΔΕ, ΟΚΑΝΑ) διαχρονικά αναφέρονται στα Κέντρα Πρόληψης ως «αιχμή του δόρατος» των πολιτικών αντιμετώπισης της εξάρτησης, σπεύδοντας να αποσπάσουν τη συμβολική υπεραξία της δουλειάς μας. Την ίδια στιγμή, όμως, όλοι φροντίζουν (με πράξεις και παραλείψεις) να είναι οι δομές μας ο «τελευταίος τροχός της αμάξης», ξεχαρβαλωμένος από τις νεοσυντηρητικές, χυδαία οικονομίστικες και βιολογίστικες -σε τελική ανάλυση αντικοινωνικές- προσεγγίσεις του φαινομένου της εξάρτησης.

Με κάθε τρόπο έχει καταστεί ξεκάθαρη η πολιτική βούληση των συναρμόδιων Φορέων να μην προχωρήσουν σε βιώσιμη επίλυση του θεσμικού προβλήματος των Κέντρων Πρόληψης, διατηρώντας μετά πολλών επαίνων το καθεστώς ψυχορραγίας των υπηρεσιών μας. Μέσω της μη εξασφάλισης επαρκούς και σταθερής χρηματοδότησης, αφού διαιωνίζονται οι οφειλές του υπουργείου Εσωτερικών (22,1 εκ. ευρώ) και του ΟΚΑΝΑ (απροσδιόριστο ύψος λόγω της απουσίας ελέγχου εκ μέρους του υπουργείου Υγείας που δίνει χρήματα στον ΟΚΑΝΑ για να κατανεμηθούν στα Κέντρα Πρόληψης). Μέσω της μη εξασφάλισης ενιαίου συστήματος, στο οποίο θα εντάσσονται οι 71 δομές, αφού δεν υπάρχει καν ένας φορέας που εκπροσωπεί το σύνολο των Κέντρων Πρόληψης, αλλά 71 ξεχωριστές, μη συνδεδεμένες μεταξύ τους διοικήσεις, σε μια Βαβέλ «ταχυτήτων», διοικητικών αυθαιρεσιών, προνομιακών οικονομικών σχέσεων και άλλων «ευελιξιών». Μέσω της αποστέρησης πλήρων εργασιακών δικαιωμάτων για τους εργαζομένους, αλλά και της μη εξασφάλισης της αναγκαίας εποπτείας μας, όπως και της εκπαίδευσης και επανακατάρτισής μας σε συνθήκες ραγδαίων αλλαγών στην κοινωνία (λ.χ. «προφίλ του χρήστη» σήμερα κ.λπ.). Μέσω της άρνησης του δημόσιου χαρακτήρα και της ίδιας της ύπαρξης των δομών, με τη ρητή πρόβλεψη στο νέο Σχέδιο Νόμου «Περί Ναρκωτικών» για δυνατότητα λειτουργίας ιδιωτών στην Πρόληψη, σε συνδυασμό με την ένοχη «σιωπή» των συναρμόδιων στο αίτημά μας για ανανέωση της 5ετούς Προγραμματικής Σύμβασης για τη Λειτουργία των Κέντρων Πρόληψης, που λήγει φέτος. Αν η σύμβαση δεν ανανεωθεί για την πενταετία 2014-2018, τότε τινάζεται στον αέρα και αυτή η υποτυπώδης ρύθμιση και τήρηση μιας σειράς σημαντικών ζητημάτων σε επίπεδο θεσμικό, επιστημονικό, επιχειρησιακό και οικονομικό, με στόχο την αποσαφήνιση ρόλων των εμπλεκομένων φορέων, τη διευκόλυνση του έργου των δομών και τη συνολική ανάπτυξη του θεσμού.

Επείγουσα κοινωνική ανάγκη ένα πλατύ μέτωπο ενάντια στις εξαρτήσεις

Η σημερινή κρίση, σπέρνοντας αποσύνθεση σε ψυχικό και κοινωνικό πεδίο, οξύνει το πρόβλημα των εξαρτήσεων. Και θέτει με επιτακτικό τρόπο στη «χτυπημένη» κοινωνική πλειοψηφία το ζήτημα της αντιμετώπισής του ως όρο επιβίωσης. Δεν πρόκειται για λεκτική υπερβολή ή σκέτο ιδεολόγημα. Αν συμφωνούμε στη θέση πως οι κάθε λογής εξαρτήσεις συνιστούν σύμπτωμα προσωπικών δυσκολιών, οι οποίες επενεργούν δυναμικά και αμφίδρομα με το ευρύτερο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτιστικό, αξιακό πεδίο: τότε η συλλογική διέξοδος από την εν εξελίξει καταστροφή υλικών και πνευματικών δυνάμεων εμπεριέχει τη συλλογική αντίσταση στην ουσιοεξάρτηση. Γιατί η ουσιοεξάρτηση είναι ταυτόχρονα ένα σκληρό αποτύπωμα της καταστροφής και μια γομολάστιχα που σβήνει - στιγμιαία έστω - το αποτύπωμα αυτό στις συνειδήσεις των πιο ευαίσθητων, των πιο ανήσυχων ανθρώπων.

Κάθε κεντρική διεκδίκηση των υποτελών τάξεων, ακριβώς στις σημερινές συνθήκες συμπίεσής τους σ' έναν ανθρωπολογικό πολτό συγκολλημένο με τρόμο και απάθεια, περνά αναπόφευκτα και από το αίτημα για αποφασιστική αντιμετώπιση της ουσιοεξάρτησης. Σήμερα, ως μια απ' τις ελάχιστες προϋποθέσεις περάσματος σε μια κοινωνία πιο δίκαιη και υγιή, προβάλλει η ενιαία, ισόρροπη και καλά σχεδιασμένη (κεντρικά και τοπικά) ανάπτυξη των τριών πυλώνων Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων: της Πρόληψης, της Θεραπείας και της Κοινωνικής Επανένταξης. Η μέχρι σήμερα πορεία των εξελίξεων έχει καταστήσει σαφές ότι η πολυδιάσπαση και ο στραγγαλισμός των υπηρεσιών Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων, επιβαρύνουν τους εξαρτημένους, τις οικογένειές τους, τους εργαζόμενους σε εξειδικευμένες δομές. Εξίσου επιβαρύνουν συνολικά την κοινωνία σε επίπεδο συνοχής και δημόσιας υγείας, αλλά και σε επίπεδο πόρων, που μέσω του κρατικού κορβανά παροχετεύονται σε πολύ πιο δαπανηρές και αναποτελεσματικές παρεμβάσεις καταστολής.

Πιο συγκεκριμένα, με τις κοινωνικές ανάγκες ολοένα εντεινόμενες, η θεσμική ενίσχυση όλων των δομών που προσφέρουν δωρεάν τις σημαντικές υπηρεσίες Πρωτογενούς Πρόληψης της χρήσης ουσιών είναι επιτακτική. Βασικό κορμό των δομών αυτών συναποτελούν τα 71 Κέντρα Πρόληψης της χώρας, που παρά την εσκεμμένη, μεθοδική υποβάθμισή τους, έχουν κατορθώσει να χτίσουν ένα πλουραλιστικό κοινωνικό δίκτυο υγείας «από τα κάτω», τόσο μεταξύ τους όσο και με τα μέλη των τοπικών κοινωνιών. Αντί να ενισχυθεί και διευρυνθεί αυτή η κοινωνική κατάκτηση, «τιμωρούμαστε» οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι που δουλεύουμε γι' αυτήν, οι άνθρωποι που πιστεύουμε σ' αυτήν. Τούτη η «τιμωρία» είναι σημείο των καιρών των μνημονίων-οχημάτων της κοινωνικής κατεδάφισης και της ιδεολογικής και βιολογικής διαχείρισής της, που περνά και από την ουσιοεξάρτηση. Το να μας ζητούν, όμως, οι λογής σκυθρωποί «τιμωροί», σαν να 'ναι το πιο φυσικό πράγμα, να αποδεχτούμε την «τιμωρία» με επίκληση ακόμα χειρότερης, αποδεικνύει το αδιέξοδό τους, δηλαδή την αδυναμία τους μπρος στη δυναμική της χειραφέτησης.

Δε λαθεύουν! Απαντούμε με εντατικοποίηση των αγώνων μας για ποιοτικές δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, δημιουργώντας συμμαχίες τόσο με τις τοπικές κοινότητες όσο και με εργαζόμενους άλλων χώρων, ως τμήμα μιας εναλλακτικής κοινωνικής πρότασης. Μιας πρότασης συνειδητοποίησης των όρων κοινωνικής και προσωπικής υποδούλωσης, με ταυτόχρονη ανάδειξη και συν-δημιουργία των όρων συλλογικής απελευθέρωσης των κοινωνικών υποκειμένων. Μιας πρότασης, στην οποία κανείς δεν «περισσεύει», στην οποία όλοι παραστεκόμαστε ο ένας στον άλλον: Τραβώντας την ανηφόρα της ζωής χωρίς τα ιλιγγιώδη μονοθέσια «ασανσέρ» που 'χουν σαν τελικό σταθμό το «ατομικό», ιδιωτικό κενό.


Νίκος ΛΑΪΟΣ
Κοινωνικός Ανθρωπολόγος, Γενικός Γραμματέας του Σωματείου των Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης


Αναδημοσίευση από το:
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7300543

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

"Ριζοσπάστης": Περίληψη της τοποθέτησης του Προέδρου του Σωματείου μας στην Βουλή για το Σ/Ν "Περί Ναρκωτικών"




ΒΟΥΛΗ

Εκπρόσωποι φορέων μίλησαν για το νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά

Ολοκληρώνεται σήμερα η συζήτηση και επί των άρθρων στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή του νέου νομοσχεδίου για τα ναρκωτικά, αφού χτες προηγήθηκε ακρόαση των φορέων του χώρου και θα ακολουθήσει η λεγόμενη «δεύτερη ανάγνωση» στην επιτροπή σε μια περίπου βδομάδα.

Η πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ Μ. Μαλιώρη τόνισε την ανάγκη για τη διάθεση των αναγκαίων πόρων για τους φορείς της απεξάρτησης και είπε ότι όσο σωστούς νόμους και να έχουμε εάν δε διατεθούν τα απαραίτητα μέσα στους φορείς που ασχολούνται με το θέμα, τότε δεν πρόκειται να αποδώσουν στην πράξη. Δήλωσε δε αντίθετη με την προοπτική για συνταγογράφηση μεθαδόνης από ιδιωτικούς φορείς, αναφέροντας ότι είναι απαραίτητη η δωρεάν και δημόσια παροχή υπηρεσιών για την «αντιμετώπιση της χρήσης».

Ο πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ Γ. Νοταράς στο ίδιο μήκος κύματος είπε ότι έστω και ένας πάρα πολύ καλός νόμος δεν αρκεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των ναρκωτικών εάν παράλληλα η πολιτεία δεν αποφασίσει να δώσει τα απαραίτητα εφόδια για να προχωρήσει η θεραπεία και η απεξάρτηση.

Με τη σειρά του, ο πρόεδρος των εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης Π. Τριανταφύλλου ανέπτυξε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι 71 δομές εξαιτίας του πλαισίου λειτουργίας τους και ζήτησε να χαρακτηριστούν τα Κέντρα Πρόληψης σαν δομές με σαφή δημόσιο χαρακτήρα και χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Εκ μέρους της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου η Ε. Καλαμπάκου είπε ότι η διάταξη του νομοσχεδίου που αφορά τη ρατσιστική βία θα έπρεπε να τυποποιηθεί σε ιδιώνυμο έγκλημα. Ανέφερε ότι το βασικό πρόβλημα με τα εγκλήματα ρατσιστικής βίας είναι ότι τα θύματά της δεν τα καταγγέλλουν στις αρχές γιατί συνήθως δεν έχουν χαρτιά και ζήτησε να εξεταστεί το ενδεχόμενο να χορηγείται άδεια παραμονής στα θύματα της ρατσιστικής βίας.

Ο Α. Αραβαντινός, πρόεδρος των σωφρονιστικών υπαλλήλων, επεσήμανε τους κινδύνους από ενδεχόμενη χορήγηση μεθαδόνης μέσα στις φυλακές και είπε ότι κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνεται σε αυστηρά οριοθετημένο χώρο.


Αναδημοσίευση από το:

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Κοινή Εκδήλωση @Ρουφ, Πανελλαδικής Συσπείρωσης για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση και Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης: "Οικονομική Κρίση και Ψυχική Υγεία" - Κεραμεικός, Αθήνα, 17/02





Κυριακή, 17 Φεβρουαρίου 2013, ώρα: 6.30μμ.
.
Εκδήλωση με θέμα: «Οικονομική Κρίση και Ψυχική Υγεία: Απ’ τον φόβο και την παθητικότητα προς μια ψυχολογία της αντίστασης και της διεξόδου».
.
Ομιλητές: 
- Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου, Διευθυντής Ψυχίατρος, ΚΨΥ Αγ. Αναργύρων
- Μαρία Κακογιάννη, Ψυχολόγος, ΚΨΥ Αγ. Αναργύρων
- Δέσποινα Δημητριάδη, Δικαστική Επιμελήτρια
- Γιώργος Λεχουρίτης, Ψυχολόγος, Κέντρο Πρόληψης Δήμου Αθηναίων
.
Συντονίζει η Βασιλική Κατριβάνου, Ψυχολόγος, Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
.
Οργάνωση:
Ανοιχτός κοινωνικός χώρος @Ρουφ, Ανδρονίκου 18 και Κων/πόλεως 10 (μετρό Κεραμεικός)
.
Συνδιοργάνωση: 
- Πανελλαδική Συσπείρωση για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση
- Σωματείο των Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Ανακοίνωση Εργαζομένων στο Πρόγραμμα "Βοήθεια στο Σπίτι": Όχι στην αντικατάσταση των ΒσΣ, ΚΔΑΠ, ΚΗΦΗ, Κέντρων Πρόληψης, Παιδικών Σταθμών από "συνεταιριστικές επιχειρήσεις"




ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ: ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΙ ΘΑ ΑΠΟΓΙΝΟΥΝ;

Οι εργαζόμενοι στο ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, των οποίων οι συμβάσεις λήγουν 31/3/2013, λένε όχι στην πρόθεση του Υπουργείου Εργασίας, να συσταθούν συνεταιριστικές επιχειρήσεις ως μοντέλο λειτουργίας του ΒσΣ και των άλλων προνοιακών Δομών (ΚΔΑΠ, ΚΗΦΗ, ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ, ΠΑΙΔΙΚΟΙ-ΒΡΕΦΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ) από 1/4/2013 και μετά.

Ζητάμε, το Υπ. Εσωτερικών, ο κ. Στυλιανίδης, να αναλάβει επιτέλους την ευθύνη του ως το πλέον αρμόδιο Υπουργείο και σε συνεργασία με την ΚΕΔΕ, να δώσουν στο ΒσΣ και τους εργαζόμενούς του Νομοθετική Ρύθμιση που θα εξασφαλίζει την απρόσκοπτη συνέχιση της εργασίας του υπάρχοντος προσωπικού και να δρομολογηθεί η σύσταση κοινωνικών υπηρεσιών, στις οποίες θα ενταχθούν οι εργαζόμενοι.

Λέμε όχι στις συνεταιριστικές επιχειρήσεις που διαλύουν το κοινωνικό κράτος γιατί μεταφέρουν την ευθύνη της πολιτείας για μέριμνα στους Ιδιώτες. Δίνοντάς τους μάλιστα χρήματα (του κατ’ οίκον φροντίδα συνταξιούχων) τα οποία θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την λειτουργία των δομών (και των εργαζομένων) που ήδη λειτουργούν στις Κοινωφελείς επιχειρήσεις των Δήμων!! Ζητάμε τώρα, το Υπ. Εσωτερικών και η ΚΕΔΕ να δώσουν λύση!

Επιπλέον, οι εργαζόμενοι παραμένουμε απλήρωτοι το λιγότερο επτά μήνες και ζητάμε την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων.

Το Υπ. Εργασίας και η ΕΕΤΑΑ να σταματήσουν τα «τεχνικά» κολλήματα και τις δικαιολογίες και να πληρώσουν τους εργαζόμενους όλο το εξάμηνο, που ζούνε σε συνθήκες εξαθλίωσης!!



Αναδημοσίευση από το:

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

Δελτίο Τύπου: Συμπαράσταση στους συναδέλφους εργαζομένους στο Πρόγραμμα "Βοήθεια στο Σπίτι"



ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΙΟΓΟΝΩΝ ΟΥΣΙΩΝ
Διεύθυνση Γραμματείας: E.K.A, Γ΄ Σεπτεμβρίου 48Β.  Τηλ.: 2265023590, 2102409015, 2273023443.
Φαξ: 2265072441, 2273023441. Κινητά: 6945833231, 6936828341, 6978741064.  Email: prolipsiworkers@yahoo.gr

Παρασκευή, 8 Φεβρουαρίου 2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δηλώνουμε ότι στηρίζουμε τον Αγώνα των συναδέλφων του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», που  πλήττεται πανελλαδικά από την απόφαση Τρόικας και Κυβέρνησης να διαλυθεί το κοινωνικό κράτος με διαδικασίες εξπρές.

Oι 3.500 εργαζόμενοι του προγράμματος σε όλη την Ελλάδα, είναι απλήρωτοι επί μήνες και οδηγούνται στην ανεργία, αφού δεν έχει ακόμα κατατεθεί από την κυβέρνηση ουσιαστικό σχέδιο συνέχισης του προγράμματος από τον Απρίλη και μετά, αλλά προτείνονται λύσεις που οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση, τον ευκαιριακό χαρακτήρα και εν τέλει τον «λειτουργικό θάνατο» του προγράμματος. 

Αυτή η προοπτική, εκτός του ότι απειλεί τους εργαζόμενους, υποβαθμίζει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους εξυπηρετούμενους και θα οδηγήσει αρκετούς από αυτούς έξω από το πρόγραμμα.

Καλούμε την ΚΕΔΕ, τους Δήμαρχους, τα Δημοτικά Συμβούλια και σύσσωμη την κοινωνία να αγωνιστούμε σθεναρά και να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε τουλάχιστον το πρόγραμμα αυτό να συνεχιστεί υπό την αιγίδα του Δήμων με όλο το προσωπικό και όλους τους εξυπηρετούμενους. Με προοπτική διεύρυνσης, ώστε να καλύπτει τις πραγματικά μεγαλύτερες ανάγκες σε καιρούς κοινωνικής και οικονομικής κρίσης.

Μαζί με τους συναδέλφους μας του «Βοήθεια στο Σπίτι», με τους οποίους μας δένει κοινή μοίρα ως κοινωνικές υπηρεσίες με αναφορά στην Αυτοδιοίκηση και που πραγματοποιούν 48ωρη Απεργία στις 13 & 14 Φεβρουαρίου, απαιτούμε:

- Νομοθετική ρύθμιση που να εξασφαλίζει την απρόσκοπτη συνέχιση της εργασίας του υπάρχοντος προσωπικού στις Δημοτικές Δομές με κοινωνική προσφορά.

- Την άμεση καταβολή δεδουλευμένων, η επί σειρά μηνών μη καταβολή των οποίων έχει οδηγήσει τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση.


Το Δ.Σ. του Σωματείου

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Απάντηση Υφυπουργού Υγείας στην Κοινοβουλευτική Αναφορά του Βουλευτή Ν.Δ. Καρδίτσας, Σπ. Ταλιαδούρου








Σχόλιο Ιστολόγου:


Η απάντηση είναι "λίγη": Τα εγγεγραμμένα για το 2013 ποσά για τα Κέντρα Πρόληψης παραμένουν 5.000.000€ (στην πραγματικότητα 4.800.000€, βάσει της πρώτης ετήσιας κατανομής). Αυτό είναι το "μέγιστο" των χειροπιαστών - που ούτε και τέτοια είναι, απ' την στιγμή που διαμεσολαβεί η Διοίκηση του ΟΚΑΝΑ για τις κατανομές στα Κέντρα Πρόληψης. 

Από εκεί κι έπειτα, δίνεται μια υπόσχεση ότι θα εγγραφούν πιστώσεις στον ΚΑΕ 5223 "για την εκτέλεση προγραμμάτων θεραπείας και κοινωνικής επανένταξης". Το αν η Πρόληψη "χωράει" στον προσδιορισμό αυτό είναι εντελώς αβέβαιο. Πάντως, αναφορά στον ΚΑΕ 2555 (των Κέντρων Πρόληψης) δεν γίνεται στο σημείο αυτό. Επιπλέον, δεν αναφέρεται καν ποσό κι ας μην ξεχνάμε ότι για το 2012 απ' τα ποσά των κατασχέσεων αποδόθηκαν μέσω του ΚΑΕ 5223 μόνο 100.000€ και μόνο στον ΟΚΑΝΑ - όχι σ' άλλους Φορείς.

Το σημαντικό είναι ότι ασκείται κάποια πίεση από Βουλευτές, η οποία πρέπει να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί.