Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Ανακοίνωση Λαϊκής Συσπείρωσης Περιφέρειας Β. Αιγαίου και Δήμου Σάμου για το Κέντρο Πρόληψης Σάμου



ΠΈΜΠΤΗ, 27 ΜΆΡΤΙΟΣ 2014 00:37
ΕΝΌΤΗΤΑ: ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ

Τα 71 Κέντρα Πρόληψης της χώρας -και το Κέντρο Πρόληψης «ΦΑΡΟΣ» που εξυπηρετεί τη Σάμο, την Ικαρία και τους Φούρνους- βρίσκονται στον αέρα, καθώς η προγραμματική σύμβαση των εργαζομένων σ’ αυτά έληξε στις 31 Δεκεμβρίου του 2013 και δεν έχει ανανεωθεί μέχρι σήμερα. Το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι να δουλεύουν απλήρωτοι.
Απλήρωτες είναι επίσης οι υποχρεώσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία, τα λειτουργικά και άλλα έξοδα. Τα συναρμόδια υπουργεία Εσωτερικών και Υγείας, αλλά και η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) και ο ΟΚΑΝΑ αφήνουν τα Κέντρα Πρόληψης σκοπίμως στην τύχη τους, μιας και είναι φανεροί οι σχεδιασμοί τους για τη διάλυση κάθε δημόσιας δομής Πρόνοιας.

Χωρίς την προγραμματική σύμβαση – το μοναδικό θεσμικό πλαίσιο όπου τα 73 Κέντρα αντιμετωπίζονται ως ένα σύνολο δομών - σημαίνει ότι τα Κ.Π θα μετατραπούν σε 73 ξεχωριστές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), που δε θα χρηματοδοτούνται από το κράτος και θα βγαίνουν στη γύρα για να μαζεύουν χρήματα.

Την ίδια ώρα τα αιτήματα βοήθειας από τα νησιά μας (Σάμο-Ικαρία-Φούρνους) έχουν υπερδιπλασιαστεί καθώς η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και οι τοπικοί άρχοντες τα έχουν αφήσει στη τύχη τους. Οι εργαζόμενοι παλεύουν με νύχια και με δόντια, απλήρωτοι, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και να κρατήσουν το Κέντρο ανοιχτό. Αντιμετωπίζουν καθημερινά άθλιες συνθήκες στα σχολεία, ζορισμένους εκπαιδευτικούς, φτώχεια στις οικογένειες, επιθετικά παιδιά, ρατσισμό.

Η Λαϊκή Συσπείρωση της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου και του Δήμου Σάμου

ΚΑΛΟΥΜΕ

το συνδικαλιστικό και γονεϊκό κίνημα, όλο το λαό να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να πάρουν θέση και να απαιτήσουν εδώ και τώρα να στηριχτεί το Κέντρο Πρόληψης Σάμου «ΦΑΡΟΣ», στην ουσία να στηριχτούν τα παιδιά μας.

Καλούμε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε άμεση θεσμική κατοχύρωση των Κέντρων Πρόληψης με την ένταξή τους σε αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα θεραπείας – επανένταξης που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες.

Σάμος 27-3-2014


Αναδημοσίευση από το  radiocafe.gr



Ψήφισμα Ε.Λ.Μ.Ε. Χίου για το Κέντρο Πρόληψης Χίου



Κάλεσμα του ΕΚΑ για Εργατική "υποδοχή" της συνόδου ECOFIN, την 1η Απρίλη

ΕΚΑ
ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΑΣ

Ταχ. Διεύθ.: Γ’ Σεπτεμβρίου 48Β, 104 33, Αθήνα Τηλ.: 210 88 36 918 ■
Web Site: www.eka.org.gr e-mail: eka.press@gmail.com


Αρ. Πρωτ.: 1311                                                 Αθήνα, 26/03/2014

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

To Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας με τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους «υποδέχεται» τους υπουργούς οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ΣΥΝΟΔΟ του ΕCOFIN την 1η Απρίλη στην Αθήνα.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει το μήνυμα ότι ο ελληνικός λαός έχει αποδεχθεί τα αντεργατικά μέτρα που, είτε έχει υιοθετήσει και εφαρμόσει, είτε καθ’ υπόδειξη της τρόικα, είτε εξυπηρετώντας οικονομικά συμφέροντα που η ίδια εκφράζει.

Ελάχιστο χρέος απέναντι
·        Στα 3,500,000 συνανθρώπους μας που ζούν κάτω από το οριο της φτώχειας
·        Στους πάνω από 1,5 εκατομμύρια άνεργους
·        Στους όμηρους-απλήρωτους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα
·        Στους απολυμένους (σε διαθεσιμότητα) του δημόσιου τομέα
·        Στην νέα γενιά, που μόνο οι ελαστικές και ανασφάλιστες σχέσεις εργασίας της επιφυλάσσονται ως μέλλον
·        Στους μικρομεσαίους  επιχειρηματίες που βλέπουν να γκρεμίζεται ότι με χρόνια δουλειάς έχουν χτίσει
·        Στους συνταξιούχους που τους δίνουν, αντί για σύνταξη, φιλοδώρημα
·        Στον ίδιο μας τον εαυτό που μας στερούν το  βασικό δικαίωμα για ζωή με αξιοπρέπεια

Είναι να ΕΝΩΣΟΥΜΕ τις ΦΩΝΕΣ μας ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΩΣ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΑ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ

Εμείς οι εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, οι νέοι και νέες, της πόλης μας αρνούμαστε να γίνουμε το πειραματόζωο του νεοφιλελευθερισμού για την κατάργηση κάθε εργασιακού-ασφαλιστικού δικαιώματος στο σύνολο της Ευρώπης.

Στην Ισπανία, την Ιταλία, την Γαλλία, την Πορτογαλία, όπου κατ’ αντιστοιχία, επιβάλουν τα ίδια μέτρα, εκατομμύρια συναδέλφων μας δίνουν την απάντηση των δυνάμεων της εργασίας διαδηλώνοντας στους δρόμους.

Την 1η Απρίλη 2014 στις 6μμ στην πλατεία Κλαυθμώνος δίνουμε δυναμικά το παρόν ενωμένοι και αποφασισμένοι με στόχο

ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ !

Το Δ.Σ.


Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Εγγραφή Δαπάνης Εταιρικών Εισφορών 2014 της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας στα οικεία Κέντρα Πρόληψης









Αναδημοσίευση από το diavgeia.gr

Νομοσχέδιο με ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών στους ΟΤΑ


ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Σε ιδιώτες υπηρεσίες δήμων με ενέχυρο τα τέλη που πληρώνει ο λαός!

Το δρόμο για εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις κρίσιμων υπηρεσιών των δήμων ανοίγει η συγκυβέρνηση με το νομοσχέδιο που κατατέθηκε προχτές στη Βουλή και έχει τίτλο: «Επείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητας υπουργείου Εσωτερικών». Το νομοσχέδιο με τα 80 άρθρα έρχεται να κάνει τις απαραίτητες για το κεφάλαιο προσαρμογές στον «Καλλικράτη» ώστε να λειτουργεί ακόμα πιο αποτελεσματικά η Τοπική Διοίκηση ως κομμάτι του αστικού κράτους.

Οι ιδιωτικοποιήσεις που φέρνει το νομοσχέδιο αφορούν τους τομείς της καθαριότητας και του φωτισμού και γενικά όποια υπηρεσία θεωρείται ανταποδοτικού χαρακτήρα, όπως δράσεις Πολιτισμού, Αθλητισμού, κοινόχρηστοι χώροι κ.λπ. Δηλαδή, σχετίζονται με ανάγκες του λαού, για τις οποίες ήδη φορολογείται και πληρώνει.

Μόνο που τώρα, οι δήμοι θα βάζουν ως ενέχυρο τα μελλοντικά τους έσοδα από τα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού - που εισπράττονται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ - και θα υπογράφουν συμβάσεις με ιδιώτες που θα αναλάβουν αυτές τις υπηρεσίες. Οι επιχειρήσεις θα εισπράττουν κατευθείαν από τη ΔΕΗ αυτά τα εγγυημένα έσοδα. Με δεδομένο δε ότι τέτοιες υπηρεσίες, που θεωρούνται από τις βασικές σε έναν δήμο, θα παραχωρούνται σε ιδιώτες, είναι προφανές ότι χιλιάδες εργαζόμενοι στους δήμους θα βρεθούν στον «αέρα»...

Συμβάσεις με ιδιώτες θα υπογράφουν οι δήμοι και για την αποκομιδή των απορριμάτων. Εγγύηση για σίγουρα κέρδη; Η φορολόγηση των εργαζομένων, τα λεγόμενα ανταποδοτικά τέλη...
Eurokinissi
Συγκεκριμένα, το άρθρο 45 του νομοσχεδίου αναφέρει: «Επιτρέπεται η εκχώρηση και η ενεχυρίαση εσόδων από ανταποδοτικά τέλη για την εξασφάλιση κάθε είδους δημοσίων συμβάσεων ιδίως έργου, προμήθειας, υπηρεσίας, παραχώρησης, σύμπραξης δημοσίου και ιδιωτικού τομέα κατά το ν. 3389/2005 και σύμβασης ενεργειακής απόδοσης κατά το ν. 3855/2010, οι οποίες συνάπτονται από τους Δήμους με σκοπό την εξυπηρέτηση της αντίστοιχης υπηρεσίας χάριν της οποίας επιβάλλονται τα ανταποδοτικά τέλη».

Το έδαφος, λοιπόν, που έχουν να δράσουν οι ιδιώτες είναι αρκετά αποδοτικό, αφού σε πλείστους δήμους τα ανταποδοτικά τέλη και γενικώς τα τέλη και πρόστιμα είναι όχι απλά αυξημένα αλλά αποτελούν την κυρίαρχη πηγή εσόδων τους.

Για παράδειγμα:
-- Ενας δήμος υπογράφει σύμβαση με μια επιχείριση και της αναθέτει την αποκομιδή των απορριμμάτων, «πατώντας» πάνω στην οικονομική αδυναμία να συντηρήσει και να επισκευάσει τα απορριμματοφόρα, να λειτουργήσει τα πλυντήρια για τους κάδους απορριμμάτων ή επειδή έχει μειωθεί το προσωπικό. Η συμφωνία κλείνει ως εξής: Ο επιχειρηματίας κάνει το έργο και στη συνέχεια εισπράττει ο ίδιος απευθείας από τη ΔΕΗ τα ανταποδοτικά τέλη που έχει επιβάλει ο δήμος και έχει πληρώσει η λαϊκή οικογένεια μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ.
-- Το ίδιο ισχύει με το φωτισμό σε δρόμους, πλατείες, κοινόχρηστους χώρους, για τον οποίο το άρθρο του νομοσχεδίου κάνει ιδιαίτερη αναφορά. Τα τελευταία χρόνια πολλοί δήμοι ανέθεταν σε εταιρείες την αντικατάσταση στις λάμπες, με άλλες ειδικές χαμηλής ενέργειας. Ομως, λόγω των δραστικών περικοπών από το κεντρικό κράτος δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα ποσά που είχαν συμφωνηθεί. Αλλες φορές δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν τα δάνεια από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων που έπαιρναν για να πληρώσουν τους εργολάβους. Ετσι, αυτό το έργο «πάγωσε». Τώρα, οι επιχειρήσεις θα μπορούν να προχωρούν σε συμφωνία με τους δήμους με ενέχυρο τα ανταποδοτικά τέλη φωτισμού και να εισπράττουν το ποσό από τη ΔΕΗ.

`Η δάνειο ή ιδιώτες...

Στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου αναφέρεται πως η κυβέρνηση θέλει να διασώσει... τους δήμους από το δανεισμό για την άσκηση αρμοδιοτήτων ανταποδοτικού χαρακτήρα. Λένε, δηλαδή, ότι οι δήμοι έχουν δύο επιλογές για να παρέχουν υπηρεσίες: `Η δανεισμό ή ενεχυρίαση των εσόδων τους και παράδοση των ανταποδοτικών υπηρεσιών σε επιχειρήσεις. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση το μάρμαρο το πληρώνουν οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές οικογένειες. Και αυτό είναι ενδεικτικό του ρόλου που παίζει η Τοπική Διοίκηση.
Σε άλλο σημείο της εισηγητικής έκθεσης αναφέρεται πως η επιλογή αυτή θα διευκολύνει την αξιοποίηση κοινοτικών πόρων και χρηματοδοτικών εργαλείων, όπως το χρηματοδοτικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης «Jessica». Επιχειρείται, δηλαδή, η άσκηση μιας σταθερής και αναγκαίας υπηρεσίας προς τους δημότες, όπως η καθαριότητα, να ανατεθεί σε κοινοτικούς πόρους και εργαλεία, τα οποία διατίθενται μόνο εφόσον μπορούν να επιφέρουν επιπλέον έσοδα και προϋποθέτουν σύμπραξη με επιχειρηματίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι το πρόγραμμα «Jessica», στο οποίο προτρέπει τους δήμους η κυβέρνηση, έχει ως προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση έργων και υπηρεσιών, αυτά να φέρνουν έσοδα.

Η συγκεκριμένη επιλογή διευκολύνει δημάρχους που υποστηρίζουν τον εξορθολογισμό των δαπανών του δήμου τους ή την περιβόητη «οικονομική αυτοτέλεια», που συνεπάγονται περικοπές σε προσωπικό, απολύσεις, κατάργηση ή περαιτέρω περικοπές σε υπηρεσίες, ώστε να προχωρήσουν στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής. Κυβέρνηση και δήμαρχοι συμπλέουν στο ότι η κρατική χρηματοδότηση προς τους δήμους θα σβήσει και σ΄αυτό το πλαίσιο αναζητούνται διέξοδοι ώστε να εκτελούνται υπηρεσίες με την ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή επιχειρηματικών σχημάτων. Και οι ευθύνες των δημάρχων είναι τεράστιες γι' αυτό.

Τέλος, να αναφέρουμε ότι υπάρχουν δεκάδες γνωστά ή λιγότερο γνωστά τέλη και φόροι ανταποδοτικού χαρακτήρα, όπως: Καθαριότητας και Φωτισμού, Χρήσης Κτημάτων, Εργων ή Υπηρεσιών, Κοινόχρηστων Χώρων, Διαφημίσεων, Στάθμευσης Οχημάτων, Εκδοσης Αδειών Οικοδομών, Εκμετάλλευσης Λατομείων Αδρανών Υλικών, Τέλος επί των ακαθάριστων εσόδων κέντρων διασκέδασης, καθαριότητας λαϊκών αγορών, λουτρών και αφοδευτηρίων, χρήσεως αποβαθρών επιβατών και εμπορευμάτων κ.ά. 


Αναδημοσίευση από τον Ριζοσπάστη

48ωρη Πανελλαδική Απεργία στο Βοήθεια στο Σπίτι (3 & 4 Απρίλη 2014)

17/3/14
48ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΒΣΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ  ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ 


Δεδομένου ότι τα αρμόδια Υπουργεία Εργασίας, Εσωτερικών και η ΚΕΔΕ δεν τήρησαν τα χρονικά όρια  που είχαν δεσμευτεί  σε κοινή συνάντηση με το πανελλήνιο συντονιστικό το Δεκέμβριο, σχετικά με την προγραμματική σύμβαση που αφορά τη λειτουργία και χρηματοδότηση του Βοήθεια μέχρι τη λήξη της σύμβασης, η οποία προγραμματική  έπρεπε να ήταν έτοιμη τον Ιανουάριο του 2014 σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, με αποτέλεσμα πολλοί εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι επί σειρά μηνών, το πανελλήνιο συντονιστικό αποφάσισε να προβεί σε κινητοποιήσεις το α' δεκαήμερο του Απριλίου, με 48ωρη πανελλαδική απεργία. Παρακαλούνται οι εργαζόμενοι να επικοινωνήσουν με τα κατά τόπους σωματεία τους για αναλυτική ενημέρωση. Επίσης όσα σωματεία δεν έχουν αποφάσεις Γενικής Συνέλευσης για απεργία, να φροντίσουν για την άμεση διεξαγωγή γενικών συνελεύσεων.


2η ΕΚΔΟΣΗ 21/03/2014

3-4/4/2014 48ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.

03/04/2014 ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ



Αναδημοσίευση από το http://vssgr.blogspot.gr/2014/03/48.html

"Νέο μοντέλο" χρηματοδότησης της Κοινωνικής Πρόνοιας


Έρχονται αλλαγές στην κοινωνική πρόνοια

Νέο μοντέλο για τη χρηματοδότηση των φορέων που υλοποιούν δράσεις κοινωνικής πρόνοιας «φέρνει» σχέδιο νόμου το οποίο προωθεί το υπουργείο Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Στο εξής θα χρηματοδοτούνται οι δράσεις και τα προγράμματα που υλοποιούν οι φορείς και όχι οι ίδιοι οι φορείς, ενώ καθιερώνεται η δημόσια λογοδοσία των φορέων αυτών και ακόμη, κάθε χρόνο όλοι οι φορείς οφείλουν να αναρτούν τον ετήσιο οικονομικό απολογισμό και τον απολογισμό των δράσεών τους.

Καθιερώνεται η «Κοινωνική Επιταγή», ως μέσον παροχής υπηρεσιών ή αγαθών: Με τον τρόπο αυτόν ο πολίτης που επιθυμεί να κάνει χρήση συγκεκριμένων υπηρεσιών, θα μπορεί να επιλέγει ο ίδιος τον φορέα με τα δικά του κριτήρια και ανάλογα με τις ανάγκες του. Αντίστοιχα δίνεται η δυνατότητα στους φορείς να βελτιώνουν διαρκώς την ποιότητα των υπηρεσιών τους, ώστε να επιλέγονται από τους πολίτες.

Με το σχέδιο νόμου εισάγονται επίσης νέοι θεσμοί και διαδικασίες, όπως το «πανελλαδικό δίκτυο κοινωνικής φροντίδας και αλληλεγγύης», οι «κοινωνικές συμπράξεις», ο «χάρτης ποιότητας» των υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας και το «Παρατηρητήριο λειτουργίας και αξιολόγησης των φορέων κοινωνικής φροντίδας και αλληλεγγύης». 


Αναδημοσίευση από το Ποντίκι


Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Λήγει σήμερα η "διαθεσιμότητα" για σχολικούς φύλακες και εκπαιδευτικούς

Αντίστροφη μέτρηση για τις απολύσεις στο Δημόσιο - Τέλος οκτάμηνου διαθεσιμότητας - Οι «εκτός» και οι «μετέωροι»

 

Σχολικοί φύλακες, εκπαιδευτικοί και η παράταση της αγωνίας

Σχολικοί φύλακες, εκπαιδευτικοί και άλλοι εργαζόμενοι που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους με αίτημα «δουλειά για όλους». Και ας αρχίζει από τη Δευτέρα η αντίστροφη μέτρηση για την απόλυση 1.044 σχολικών φυλάκων αλλά και περίπου 200 «διαθέσιμων» εκπαιδευτικών εκ των 670 που βρίσκονται «στον αέρα».

Με την εκπνοή του οκταμήνου διαθεσιμότητας (Σάββατο 22 Μαρτίου), 1.044 σχολικοί φύλακες που δεν επανατοποθετούνται σε νέες θέσεις οδηγούνται στην έξοδο. Όμως, κάποιοι εξ αυτών έχουν δικαιωθεί στα δικαστήρια με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ή με κύριες αγωγές και παραμένουν στην εργασία τους.

Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, δήμαρχοι διερευνούν το ενδεχόμενο να κάνουν εφέσεις κατά δικαστικών αποφάσεων που έκριναν την ένταξη σχολικών φυλάκων σε διαθεσιμότητα ως παράνομη και καταχρηστική. Εξετάζουν την εκδοχή η μη άσκηση ένδικων μέσων κατά τέτοιων αποφάσεων να θεωρηθεί παράβαση καθήκοντος που επισύρει ποινικές συνέπειες. Την ίδια ώρα, ωστόσο, άλλοι επιλέγουν να παραιτηθούν από κάθε ένδικο μέσο. Πάντως νομικοί επισημαίνουν ότι δεν υποχρεούνται να προσφύγουν οι δήμοι κατά των δικαστικών αποφάσεων, με το επιχείρημα ότι αυτό θα οδηγούσε σε καταστρατήγηση της αυτοτέλειας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα.

Πάντως, μετά την έκδοση των οριστικών τελικών πινάκων από το ΑΣΕΠ την Παρασκευή, μόνο 526 σχολικοί φύλακες είναι διοριστέοι (κυρίως υγειονομικό βοηθητικό προσωπικό σε νοσοκομεία και υπηρεσίες δομών Υγείας). Οι υπόλοιποι 1.044, οι οποίοι είχαν κάνει αιτήσεις για τοποθέτηση σε νέα θέση και δεν περιελήφθησαν στους τελικούς πίνακες διάθεσης, ...εγγράφονται στη λίστα με τον αριθμό των απολύσεων που αναζητά το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.

Μάλιστα, όπως έλεγαν στο «Βήμα» στελέχη από το ηγετικό επιτελείο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, καλούνται οι φορείς από όπου προέρχονται οι προς απόλυση σχολικοί φύλακες να εκδώσουν διαπιστωτικές πράξεις για την απόλυση. Πάντως, σύμφωνα με τον Ν. 4172/2013 (άρθρο 90 σχετικά με τη διαθεσιμότητα), ορίζεται ότι «η διαθεσιμότητα διαρκεί οκτώ μήνες, μετά την πάροδο των οποίων ο υπάλληλος απολύεται»και επομένως, σύμφωνα με νομικούς, δεν χρειάζεται να εκδοθεί διαπιστωτική πράξη απόλυσης από τους δήμους.

Παράλληλα, όσοι εκπαιδευτικοί δεν δέχτηκαν να μετέχουν στην κινητικότητα και δεν έκαναν αιτήσεις για μετάταξη, απολύονται άμεσα.

«Στον αέρα»

Στον αέρα είναι ακόμα 670 «διαθέσιμοι» εκπαιδευτικοί οι οποίοι έκαναν αιτήσεις και δεν περιλαμβάνονται στους πίνακες διοριστέων (τελικοί πίνακες διάθεσης) που εκδόθηκαν το μεσημέρι της Παρασκευής από το ΑΣΕΠ για το προσωπικό δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που βρίσκεται σε καθεστώς διαθεσιμότητας. Στους τελικούς πίνακες διάθεσης μπήκαν 1.066 εκπαιδευτικοί.

Αν και το οκτάμηνο διαθεσιμότητάς τους εκπνέει σήμερα, Σάββατο 22 Μαρτίου, οι 670 περιμένουν την εξέλιξη της διαδικασίας της κινητικότητας για να φανεί ποιοι και πόσοι εξ αυτών θα οδηγηθούν στην απόλυση. Και αυτό διότι έχουν προκηρυχθεί θέσεις (με διαφορετικές ανακοινώσεις-προκηρύξεις) για προσωπικό δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που βρίσκεται σε διαθεσιμότητα αλλά δεν έχει προχωρήσει ακόμα η διαδικασία και η έκδοση πινάκων διάθεσης στη βάση της προκήρυξης.

Εκτός περίπου 200

Σύμφωνα με τους συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ, εκτιμάται ότι περίπου 200 «διαθέσιμοι» εκπαιδευτικοί θα απολυθούν. Το υπολογίζουν με βάση τον συνολικό αριθμό των θέσεων που έχει προκηρυχθεί σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των εκπαιδευτικών που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα μετά την κατάργηση κλάδων και ειδικοτήτων της τεχνικής εκπαίδευσης.

Από τον περασμένο μήνα έχουν θεσμοθετηθεί 250 κενές οργανικές θέσεις για την τοποθέτηση «διαθέσιμων» εκπαίδευσης αλλά δεν έχει γίνει η προκήρυξη.

Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι ήδη από την πρώτη προκήρυξη που αφορούσε δεύτερα πτυχία δεν καλύφθηκαν 53 θέσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να επαναπροκηρυχθούν.

Όλα αυτά τέθηκαν για μία ακόμα φορά από εκπροσώπους της ΟΛΜΕ σε συνάντηση που είχαν με τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Κυριάκο Μητσοτάκη το απόγευμα της Παρασκευής στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Η απάντηση του κ. Μητσοτάκη ήταν αρνητική. Δεν θα γίνει νέα προκήρυξη, τους ξεκαθάρισε.

Ωστόσο, όπως επεσήμαιναν στελέχη από το επιτελείο του, ο κ. Μητσοτάκης τους έδωσε τα αριθμητικά στοιχεία που αφορούν «διαθέσιμους» εκπαιδευτικούς (έχοντας αφαιρέσει όσους συνταξιοδοτήθηκαν μετά την ένταξη 1.850 καθηγητών σε καθεστώς διαθεσιμότητας τον Ιούλιο του 2013):

- Ο συνολικός αριθμός των «διαθέσιμων» εκπαιδευτικών είναι 1.787
- Ήδη έχουν προκηρυχθεί 1.709 θέσεις για εκπαιδευτικούς.
- Θα απολυθούν 78 εκπαιδευτικοί και όσοι δεν καλύψουν τις θέσεις από τη διαδικασία κινητικότητας.

Αντιδράσεις

Πάντως, πέρα από το «παιχνίδι» των αριθμών, οι εκπαιδευτικοί επιμένουν να διεκδικούν να μη γίνει καμία απόλυση.

Όπως επεσήμανε στο «Βήμα» ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ κ. Θέμης Κοτσιφάκης, «εμείς θα συνεχίσουμε με ακόμα πιο δυναμικό τρόπο τις κινητοποιήσεις μας. Δεν σταματάμε, δεν αποδεχόμαστε τις απολύσεις. Οδηγούν στη διάλυση το δημόσιο σχολείο - οι εκπαιδευτικοί στον "καιάδα" και οι μαθητές χωρίς τους εκπαιδευτικούς τους. Θα εντείνουμε τη δράση μας με στόχο να αποτρέψουμε τις απολύσεις και να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική».

Διαδηλωτές επί ημέρες σαρώνουν με πορείες τους δρόμους της Αθήνας. Την Παρασκευή οι εκπαιδευτικοί πήγαν στο υπουργείο Παιδείας απαιτώντας από τον υπουργό Παιδείας και πανεπιστημιακό κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο να μην υπογράψει την απόλυσή τους.

Μαζί τους σε συλλαλητήρια «διαθέσιμοι» από όλο το Δημόσιο αλλά και εργαζόμενοι από διάφορους κλάδους, μέλη της ΑΔΕΔΥ, της ΟΛΜΕ, της ΠΟΕ-ΟΤΑ, δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Μάλιστα, δυναμική ήταν η παρέμβαση των «διαθέσιμων» εκπαιδευτικών την περασμένη Πέμπτη, όταν προέβησαν σε συμβολική κατάληψη του πολιτικού γραφείου του κ. Μητσοτάκη, απαιτώντας να μην απολυθεί κανένας εκπαιδευτικός - μάλιστα έφτασαν εκεί για συμπαράσταση διαδηλωτές από τα απεργιακά συλλαλητήρια και απωθήθηκαν βίαια από αστυνομικές δυνάμεις που έκαναν και χρήση χημικών.

Οι τελικοί πίνακες του ΑΣΕΠ και η ρύθμιση για… παράταση διαθεσιμότητας

Αξίζει πάντως να επισημανθεί ότι οι τελικοί πίνακες διάθεσης του ΑΣΕΠ αλλά και οι ανακοινώσεις - προκηρύξεις που έχουν ήδη εκδοθεί αποτελούν κρίσιμη παράμετρο στην όλη υπόθεση. Ιδιαίτερα μάλιστα για όσους ήταν μια ανάσα πριν από τη λήξη του οκταμήνου διαθεσιμότητάς τους (22 Μαρτίου), όπως μεταξύ άλλων για τους σχολικούς φύλακες και για τους εκπαιδευτικούς.

Επιταχύνθηκε η έκδοση των τελικών πινάκων από το ΑΣΕΠ ώστε μία ημέρα πριν από τη λήξη του οκταμήνου να υπάρχει η δικλίδα ασφαλείας για όσους περιλαμβάνονται σε αυτούς για να μην απολυθούν.

Έτσι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, δεν είναι τυχαία και η καθυστέρηση που υπάρχει στη δημοσίευση σε ΦΕΚ του σχεδίου νόμου του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης[Διοικητικές Απλουστεύσεις - Καταργήσεις, Συγχωνεύσεις Νομικών Προσώπων και Υπηρεσιών του Δημοσίου Τομέα - Τροποποίηση Διατάξεων του ΠΔ 318/1992 (Α' 161) και λοιπές ρυθμίσεις] που ψηφίστηκε πριν από λίγες ημέρες στη Βουλή.

Σε αυτό περιλαμβάνονται διατάξεις (άρθρο 40 και άρθρο 41) που ορίζουν μεταξύ άλλων ότι υπάλληλος σε διαθεσιμότητα δεν απολύεται στις εξής δύο περιπτώσεις:

- Αν έχει εκδοθεί ανακοίνωση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης για προκήρυξη θέσεων και ο υπάλληλος έχει υποβάλει σχετική αίτηση-υπεύθυνη δήλωση για τη μετάταξη / μεταφορά του έως την έκδοση των τελικών πινάκων διάθεσης και υπό την προϋπόθεση ότι θα συμπεριληφθεί σε αυτούς.

- Αν έχουν εκδοθεί ήδη τελικοί πίνακες διάθεσης από αρμόδιο όργανο και μέχρι της δημοσίευσης στο ΦΕΚ της πράξης μετάταξης / μεταφοράς του.

Επίσης, υπάρχει ρύθμιση που ορίζει ότι κατά την προεκλογική περίοδο των αυτοδιοικητικών εκλογών έτους 2014 και μέχρι την εγκατάσταση των αιρετών οργάνων στους δήμους και στις περιφέρειες δεν αναστέλλεται η έκδοση πράξεων που αφορούν οποιαδήποτε μεταβολή αναφερόμενη στην υπηρεσιακή κατάσταση κάθε κατηγορίας προσωπικού που έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα / κινητικότητα βάσει των διατάξεων του Ν. 4172/2013.

Τα δύο επίμαχα άρθρα στο νομοσχέδιο

Ιδού τι ορίζουν τα άρθρα 40 και 41 που περιλαμβάνονται στο ψηφισθέν στη Βουλή νομοσχέδιο:

«Άρθρο 40
Διαθεσιμότητα έως την έκδοση οριστικών πινάκων διάθεσης

1. Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 101 του ν. 3528/2007, όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 3 του άρθρου 90 του ν. 4172/2013, προστίθεται εδάφιο ως εξής:
"Ο υπάλληλος δεν απολύεται στην περίπτωση που εντός του ως άνω χρονικού διαστήματος: α) έχει εκδοθεί η προβλεπόμενη στο άρθρο 91 του ίδιου ως άνω νόμου Ανακοίνωση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και ο υπάλληλος έχει υποβάλλει σχετική αίτηση-υπεύθυνη δήλωση για τη μετάταξη / μεταφορά του έως την έκδοση των τελικών πινάκων διάθεσης και υπό την προϋπόθεση ότι θα συμπεριληφθεί σε αυτούς ή β) αν εντός του ανωτέρω χρονικού διαστήματος έχουν εκδοθεί ήδη τελικοί πίνακες διάθεσης από αρμόδιο όργανο και μέχρι της δημοσίευσης στο ΦΕΚ της πράξης μετάταξης / μεταφοράς του."

2. Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 105 του ν. 3584/2007, όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 4 του άρθρου 90 του ν. 4172/2013, προστίθεται εδάφιο ως εξής:
"Ο υπάλληλος δεν απολύεται στην περίπτωση που εντός του ως άνω χρονικού διαστήματος: α) έχει εκδοθεί η προβλεπόμενη στο άρθρο 91 του ίδιου ως άνω νόμου Ανακοίνωση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και ο υπάλληλος έχει υποβάλλει σχετική αίτηση-υπεύθυνη δήλωση για τη μετάταξη / μεταφορά του έως την έκδοση των τελικών πινάκων διάθεσης και υπό την προϋπόθεση ότι θα συμπεριληφθεί σε αυτούς ή β) αν εντός του ανωτέρω χρονικού διαστήματος έχουν εκδοθεί ήδη τελικοί πίνακες διάθεσης από αρμόδιο όργανο και μέχρι της δημοσίευσης στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως της πράξης μετάταξης / μεταφοράς του.".

3. Μετά το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης 2 της υποπαραγράφου Ζ2 της παρ. Ζ΄ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, όπως έχει τροποποιηθεί με την παρ. 5 του άρθρου 90 του ν. 4172/2013, προστίθεται εδάφιο ως εξής:
"Η καταβολή των αποδοχών συνεχίζεται και μετά το πέρας του προβλεπόμενου χρονικού διαστήματος, εφόσον έχει εκδοθεί η προβλεπόμενη στο άρθρο 91 του ίδιου ως άνω νόμου Ανακοίνωση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και: α) ο υπάλληλος έχει υποβάλλει σχετική αίτηση-υπεύθυνη δήλωση για τη μετάταξη / μεταφορά του έως την έκδοση των τελικών πινάκων διάθεσης ή β) έχει συμπεριληφθεί στους τελικούς πίνακες διάθεσης και μέχρι τη δημοσίευση στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως της πράξης μετάταξης / μεταφοράς του".

4. Κατά την προεκλογική περίοδο των αυτοδιοικητικών εκλογών έτους 2014 και μέχρι την εγκατάσταση των αιρετών οργάνων στους δήμους και στις περιφέρειες δεν αναστέλλεται η έκδοση πράξεων που αφορούν οποιαδήποτε μεταβολή αναφερόμενη στην υπηρεσιακή κατάσταση κάθε κατηγορίας προσωπικού που έχει τεθεί σε διαθεσιμότητα / κινητικότητα βάσει των διατάξεων του ν. 4172/2013.

Άρθρο 41
Επιγενόμενες εξαιρέσεις διαθεσιμότητας

Υπάλληλος ο οποίος τέθηκε σε διαθεσιμότητα, δυνάμει των διατάξεων των άρθρων 80, 81, 82 και 93 και των κατ' εξουσιοδότηση του άρθρου 90 κοινών υπουργικών αποφάσεων του ν. 4172/2013 (Α΄ 167), εξαιρείται του μέτρου και μετατάσσεται ή μεταφέρεται αυτοδικαίως σε κενές ή συνιστώμενες με την απόφαση μετάταξης ή μεταφοράς του αρμόδιου κατά περίπτωση οργάνου διοίκησης προσωποπαγείς θέσεις, κλάδου ή ειδικότητας αντίστοιχες ή παρεμφερείς με το βασικό τίτλο σπουδών που κατέχουν ίδιας ή ανώτερης κατηγορίας στο φορέα προέλευσης ή σε τυχόν διάδοχο φορέα, εφόσον κατά τη διάρκεια της διαθεσιμότητάς του και μέχρι την έκδοση των πινάκων διάθεσης στους νέους φορείς υποδοχής υπήχθη σε μία από τις κάτωθι κατηγορίες:

α. υπάλληλος με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67% ή πολύτεκνος κατά την έννοια των παραγράφων 1 έως 3 του άρθρου πρώτου του ν. 1910/1944 (Α΄ 229), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 6 του ν. 3454/2006 (Α΄75), εφόσον τα τέκνα, που ορίζονται στις προαναφερόμενες διατάξεις του ν. 1910/1944, συνοικούν με αυτόν και ανήκουν στην κατηγορία των εξαρτωμένων μελών σύμφωνα με τον ΚΦΕ, όπως ισχύει,

β. υπάλληλος του οποίου ο σύζυγος ή η σύζυγος ή τέκνο που ανήκει στην κατηγορία των εξαρτώμενων μελών σύμφωνα με τον ΚΦΕ και έχει ετήσια εισοδήματα χαμηλότερα των δώδεκα χιλιάδων (12.000) ευρώ, και συνοικεί με αυτόν, έχει αναπηρία σε ποσοστό τουλάχιστον 67%, γ. υπάλληλος ο οποίος αιτία θανάτου συζύγου ασκεί κατ' αποκλειστικότητα τη γονική μέριμνα τέκνου, που συνοικεί με αυτόν και ανήκει στην κατηγορία των εξαρτώμενων μελών σύμφωνα με τον ΚΦΕ, όπως ισχύει και έχει ετήσια εισοδήματα χαμηλότερα των δώδεκα χιλιάδων (12.000) ευρώ.

Σε περίπτωση μετάταξης ή μεταφοράς σε κενή θέση εκδίδεται σχετική διαπιστωτική πράξη του αρμόδιου οργάνου διοίκησης».

Πάντως, πέρα από τις διαδικαστικές πτυχές του θέματος της διαθεσιμότητας, σχολικοί φύλακες, εκπαιδευτικοί και άλλοι «διαθέσιμοι» εργαζόμενοι εμφανίζονται αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους κατά των απολύσεων, της συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα και της ιδιωτικοποίησης δημοσίων υπηρεσιών.


Αναδημοσίευση από ΤΟ ΒΗΜΑ

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Το 18 ΑΝΩ, τα ψυχιατρεία, η τοξικομανία και η ιστορία - Φαντάσματα από το μέλλον


16/03/14ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
ΤΟ 18 ΑΝΩ, ΤΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ, Η ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΙΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Φαντάσματα από το μέλλον


Μέσα στην οικονομική κρίση τα φαντάσματα του παρελθόντος απειλούν και πάλι τις προσπάθειες των φορέων ψυχικής φροντίδας και απεξάρτησης


Με ένα εντυπωσιακό αρχειακό υλικό αλλά και τις βιωματικές πολύχρονες εμπειρίες τους, οι ψυχίατροι θεραπευτές του 18 ΑΝΩ ξεκίνησαν μια σειρά εκδηλώσεων ενημέρωσης στο πλαίσιο της πλούσιας δραστηριότητας του σωματείου τους. Η επικείμενη βίαιη διάλυση των υπαρχουσών ψυχιατρικών δομών χωρίς τη δημιουργία αποτελεσματικών κέντρων φροντίδας ψυχικής υγείας θα οδηγήσει κι άλλους ανθρώπους στο περιθώριο και στους δρόμους, ξαναγυρνώντας την Ελλάδα στην εποχή των «Αθλίων».
Την περασμένη Δευτέρα μίλησαν η πρώην διευθύντρια του 18 ΑΝΩ Κατερίνα Μάτσα, ο επί δεκαετίες ψυχίατρος του ΨΝΑ (Δαφνί) Χάρης Βαρουχάκης και ο κοινωνιολόγος υπεύθυνος του τομέα έρευνας και εκπαίδευσης του προγράμματος, Δημήτρης Υφαντής. Θέμα της εκδήλωσης η ιστορία της τοξικομανίας στην Ελλάδα μέσα από την ιστορία των ψυχιατρείων.
Τα στοιχεία και οι ομιλίες συνέθεσαν τον καμβά ενός αληθινού θρίλερ παραβιάσεων των στοιχειωδών δικαιωμάτων των ψυχικά ασθενών και των εξαρτημένων αλλά ταυτόχρονα απέδειξαν την (επί πολλές δεκαετίες) υπεράνθρωπη και ανυστερόβουλη προσπάθεια ψυχιάτρων και θεραπευτών να ανοίξουν τις σιδερόφρακτες πόρτες των προλήψεων και των αγκυλώσεων, δίνοντας χαραμάδες με φως στους «αόρατους». Η βραδιά ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του ψυχίατρου και δυναμικού διευθυντή επί πολλά χρόνια του 18 ΑΝΩ Αχιλλέα Κρυστάλλη.

Η ιστορία του Δαφνιού από μέσα
Ο Χάρης Βαρουχάκης ξεκίνησε τη βιωματική ιστορική αναδρομή στη λειτουργία του ΨΝΑ (Δαφνί), εστιάζοντας στην άρνηση των αρμοδίων μέχρι και σήμερα, παρ’ όλες τις διεθνείς συμβάσεις, να αποτελέσει και η Ελλάδα μια χώρα όπου θα γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των ψυχικά πασχόντων. Αναπολώντας όμως και τις καλές στιγμές των κοινών αγώνων με άλλους άξιους συνεργάτες που γνώρισε στην πορεία της θητείας του στο Δαφνί, τους ευχαρίστησε δημόσια και ειδικά τον Αχιλλέα Κρυστάλλη με τον οποίο όπως είπε «μοιραστήκαμε πολλές φορές τα όνειρά μας». Ζήτησε να μην ξεχαστούν «εκείνοι που αγωνίστηκαν, που ένιωσαν στο πετσί τους την απανθρωπιά του ασύλου και πάλεψαν με τη φρίκη μέσα στα λύματα και τα κόπρανα για την ανατροπή του και που οι επήλυδες στον χώρο της Ψυχικής Υγείας ασύστολα καπηλεύτηκαν. Διαπλεκόμενοι που εξακολουθούν να διαφεντεύουν εκ του μακρόθεν την εξέλιξη των πραγμάτων εν ονόματι μιας βαρύγδουπης αλλά κενής περιεχομένου ψυχιατρικής μεταρρύθμισης». Για τον κ. Βαρουχάκη οι σταθμοί στην ιστορία του Δαφνιού από το 1965 και μέχρι το 2000 ήταν ταυτόχρονα και οι σημαντικοί σταθμοί στην ιστορία της Ψυχιατρικής στην Ελλάδα.

Σταθμοί στο… Ασυλο
Στο Δαφνί ιδρύθηκε και λειτούργησε η Παιδοψυχιατρική Κλινική, η Κλινική Αλκοολικών-Τοξικομανών (που εξελίχτηκε στο σημερινό 18 ΑΝΩ), η Ψυχογηριατρική Κλινική, η Μονάδα Οικογενειακής Θεραπείας που εγκαταστάθηκε εκτός νοσοκομείου, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις των κατοίκων της πολυκατοικίας στην οποία στεγάστηκε.
Οι επιδημιολογικές μελέτες που εκπονήθηκαν από την ομάδα του κ. Βαρουχάκη και αφορούσαν τις εισαγωγές των 40.000 ασθενών από το 1926 μέχρι το 1965 αποτελούν σημαντικά και χρήσιμα στοιχεία για μελέτη όπως και οι απογραφές. «Η τελευταία απογραφή που πρόλαβα να κάνω ήταν το 1994, αλλά δεν μπόρεσα να κάνω μια νέα που θα μας έδινε στοιχεία πολύτιμα επιστημονικού και οργανωτικού ενδιαφέροντος. Σχετική πρότασή μου απορρίφθηκε από τη διοίκηση της κυρίας Αποστόλου αλλά και πρόσφατα και από τον πρόεδρο κ. Κόντη και το Επιστημονικό Συμβούλιο, με το αποστομωτικό επιχείρημα ότι ως συνταξιούχος πλέον δεν είχα ανάγκη επιστημονικών εργασιών! Επίσης, μια άλλη προσπάθειά μου για απογραφή των νοσηλευομένων στη Λέρο συνάντησε τότε τη λυσσαλέα αντίσταση των εκεί εργαζομένων κατοίκων Λέρου που ο Θεός μόνο ξέρει τι φοβήθηκαν πως θα έβγαινε στη φόρα. Στο τέλος έδειραν ανηλεώς και τους ερευνητές που πήγαν να κάνουν την απογραφή. Από όσα πάντως απογραφικά δελτία πρόλαβαν να συγκεντρώσουν οι συνεργάτες μου καταδεικνύεται ποιος ήταν ο ρόλος του ψυχιατρείου της Λέρου ως τελικής (κατά Χίτλερ) λύσης του άγους των ψυχικά πασχόντων».
Στη συνέχεια, ο κ. Βαρουχάκης, αφού αναφέρθηκε με στοργή στους ασθενείς που βοήθησαν την ομάδα του να συλλέξει τα στοιχεία στο Δαφνί, κατέθεσε ορισμένα από αυτά που είναι πολύ ενδιαφέροντα και αποκαλυπτικά.
Ενδεικτικά: Από το 1926 μέχρι το 1971 έγιναν 48.624 είσοδοι ασθενών, ενώ για κάθε δύο άνδρες αντιστοιχεί μία γυναίκα. Στις 11 απογραφές παρατηρήθηκε ραγδαία αύξηση εισαγωγών από χρόνο σε χρόνο, με μόνη εξαίρεση την περίοδο της Κατοχής. Μεγάλη μείωση επίσης παρατηρείται στην απογραφή του 1966, που όμως οφείλεται στη μεταφορά (1964-1966) νοσηλευομένων στη φρίκη της Λέρου, όπου το 40% πέθανε τους πρώτους 6 μήνες. Σταδιακά παρατηρήθηκε γήρανση των νοσηλευομένων. Στις εισαγωγές στο Δαφνί την πρώτη θέση κατείχε η ομάδα των σχιζοφρενών με 34% και τη δεύτερη η ομάδα των τοξικομανών-αλκοολικών με 13,25%.

Ο αόρατος μέχρι σήμερα νόμος
Ο κ. Βαρουχάκης μίλησε για τις προσπάθειες υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ψυχικά πασχόντων και προσαρμογής στο ευρωπαϊκό κατεστημένο. Το 1983 δημοσιεύτηκε στα «Τετράδια Ψυχιατρικής» ένα σημαντικό κείμενο που μιλούσε για τη νομική προστασία των προσώπων που πάσχουν από ψυχική διαταραχή και εισάγονται ως ακούσιοι ασθενείς. Αυτό υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης που καλούσε τις χώρες να προσαρμόσουν ανάλογα τις νομοθεσίες τους. Το κείμενο δημοσιεύτηκε με τις παρατηρήσεις των Βαρουχάκη – Μάτσα και αποτέλεσε την πρώτη προσπάθεια ανατροπής του χουντικού νόμου. Επειτα από πολλές προσπάθειες ψηφίστηκε τελικά ο νόμος 2071/93 όχι από αυτόβουλη κυβερνητική πρωτοβουλία, αλλά κατόπιν ισχυρών πιέσεων μιας ομάδας «ασυλιακών» ψυχιάτρων που δούλευαν στο Δαφνί και που ένιωθαν στο πετσί τους την απανθρωπιά του Ασύλου, την ώρα που «η συντριπτική πλειοψηφία των ψυχιάτρων απείχε, η επίσημη ψυχιατρική αιδημόνως σιωπούσε και η νομική κοινότητα ουδόλως ή μεμονωμένα αντιδρούσε».
Το 1973 η χούντα θεσμοθέτησε τη νοοτροπία της και την πρακτική της με το Προεδρικό Διάταγμα 104/73. Από το 1974 μόνο στο Δαφνί ξεκίνησαν δυναμικές αντιδράσεις που κατέληξαν το 1976 σε γραπτό υπόμνημα για την αναθεώρηση του χουντικού νόμου. Το 1978 ο κ. Βαρουχάκης μίλησε στη Θεσσαλονίκη για τον ισχύοντα νόμο που οδηγούσε στην πλήρη υποταγή του ψυχικά πάσχοντος σε βουλές άλλων και στη γιγάντωση του αριθμού των εγκλείστων. Ανταποκρίθηκαν ευμενώς στα σχόλιά του οι νομικοί Παρασκευόπουλος, Αλεξιάδης, Μανιτάκης, Κοσμάτος και Φυτράκης που μέχρι και σήμερα υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ψυχικά πασχόντων. Το 1980 η Επιστημονική Ενωση (Σαραντόγλου, Σκλήρη, Μάτσα) υπέβαλε στο Δ.Σ. του ΨΝΑ (Δαφνί) σχετικό υπόμνημα, το οποίο έγινε δεκτό αυτούσιο. Η απόφαση αυτή όμως ουδέποτε υλοποιήθηκε. «Το νέο Δ.Σ., υπό τον Κ. Ντέρο, οι γραφειοκράτες και γιατροί του νοσοκομείου πέτυχαν την κατάργηση της απόφασης εκείνης και επανήλθαν όλα στο καθεστώς της πλήρους ασυδοσίας», συνέχισε ο κ. Βαρουχάκης.
Ολες ο προσπάθειες αντίστασης απέτυχαν πλήρως και οδήγησαν ακόμα και σε πειθαρχικές διώξεις.
Τελικά, ο ν. 2071 ψηφίστηκε το 1992, αλλά οι περιπέτειές του φτάνουν μέχρι το σήμερα. Εισαγγελείς, δικαστές και ψυχίατροι αντιστάθηκαν σθεναρά στην εφαρμογή του νόμου και στις ερμηνευτικές εγκυκλίους.
Το 1993 την Ελλάδα επισκέφτηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας. Η αναφορά στον νόμο 2071 ήταν το μόνο θετικό σημείο της συντριπτικής, για το επίπεδο παρεχόμενης ψυχιατρικής περίθαλψης στη χώρα μας, έκθεσης. Η κυβέρνηση αρνείται για πολλά χρόνια να επιτρέψει τη δημοσίευση της έκθεσης, ενώ η κυβέρνηση της Τουρκίας δημοσίευσε την αντίστοιχη έκθεση αμέσως. Ο πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής του ΨΝΑ κ. Κόντης και ο διευθυντής Ψυχικής Υγείας του υπουργείου κ. Σαπουνάς διαφωνούν με τις διαπιστώσεις και δηλώνουν ότι οι διαδικασίες θα είναι σύμφωνες με τον παλιό (χουντικό) νόμο. Την αντίδραση αυτή συμπληρώνει τότε και ο εισαγγελέας Πρωτοδικών κ. Κανελλόπουλος που ζητάει να ανασταλούν τα άρθρα για την ακούσια νοσηλεία. «Τελικά, ένας ψυχίατρος, ένας διοικητικός υπάλληλος κι ένας εισαγγελέας καταργούν τον νόμο που ψήφισε η Βουλή» σχολιάζει ο κ. Βαρουχάκης.
«Επιτέλους όμως, μετά από αναφορές, υπομνήματα και καταγγελίες, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ηλίας Σπυρόπουλος (ο μόνος μέχρι σήμερα) παρεμβαίνει υπέρ του νόμου και εκδίδει σχετική εγκύκλιο. Ολοι οι αρμόδιοι συνεχίζουν να αδιαφορούν, ενώ οι εισαγγελικοί λειτουργοί πρακτικά αρνούνται την εφαρμογή του νόμου και τον υπονομεύουν με σαθρά επιχειρήματα. Οι συνάδελφοί μου αρνούνται να δεχτούν ότι οι ίδιοι θα πρέπει να έχουν την ευθύνη για την εισαγωγή, παραμονή και έξοδο των ψυχικά ασθενών, αρνούνται να πιέσουν την πολιτεία για τη δημιουργία εξωνοσοκομειακών δομών και τελικά αρνούνται στην ουσία την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ψυχικά πασχόντων».
Αποτέλεσμα: Είκοσι δύο χρόνια μετά, ο νόμος δεν εφαρμόζεται, ενώ ακόμα κι αν εφαρμοστεί σήμερα, χρειάζεται παρεμβάσεις στην κατεύθυνση υπεράσπισης και διεύρυνσης των δικαιωμάτων των ψυχικά ασθενών.

«Κοιτάζοντας» τα ψυχιατρεία
Ο τρίτος ομιλητής, Δημήτρης Υφαντής, συνόψισε την εξάρτηση σαν ένα φαινόμενο που αφορά και το κοινωνικό και πολιτισμικό κομμάτι που αποτελεί και την ουσία του.
«Η ιστορικότητα δεν έχει να κάνει με κάτι θεωρητικό, μιλάμε για το παρελθόν επειδή μας αφορά το παρόν και πρέπει να προβλέψουμε και να σχεδιάσουμε το μέλλον. Ακόμα και στην καθημερινή δουλειά με έναν εξαρτημένο, πρώτα θα πάρουμε ένα ιστορικό για να δούμε τι έχει προηγηθεί, τι έχει συμβεί, για να μπορέσουμε να ρυθμίσουμε την κατάσταση για το μέλλον αυτού του ανθρώπου που ήρθε να ζητήσει βοήθεια».
Θα πάμε στα τρία ψυχιατρεία που έχει γίνει κάποια έρευνα και υπάρχουν στοιχεία για να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα για το σήμερα, είπε ο Δ. Υφαντής.
- Το πρώτο (χρονικά) ψυχιατρείο είναι το «Δρομοκαΐτειο» που ιδρύθηκε το 1887 και δέχτηκε εξαρτημένους μέχρι το 1944. Το αρχειακό υλικό αφορά το βιβλίο εισαγωγών αλλά και τα ιστορικά που διασώθηκαν. Από το 1946 και μετά υπάρχουν οι φάκελοι ασθενών. Το πρώτο ιστορικά περιστατικό εμφανίζεται στις 1.5.1901 με διάγνωση μορφινομανία-κοκαϊνομανία.
- Το δεύτερο ψυχιατρείο είναι το «Αιγινήτειο», Πανεπιστημιακή Κλινική που ιδρύθηκε το 1905. Διασώζονται μόνο τα μητρώα και τίποτα από τα ιατρικά ιστορικά. Στο μητρώο περιλαμβάνεται το πρώτο περιστατικό που έχει καταγραφεί και αφορά μια γυναίκα 47 ετών, την Αδελαΐδα, που γεννήθηκε στη Βιέννη. Η εισαγωγή γίνεται το 1911 με διάγνωση μορφινομανία. Το μοναδικό ιστορικό που έχει διασωθεί έχει ημερομηνία 1929 και είναι ενός νέου 26 χρόνων, Πειραιώτη, μικρέμπορου και περιγράφεται μόνο το στερητικό του σύνδρομο. Υπάρχουν και κάποια στοιχεία και ντοκουμέντα από άλλα θεραπευτήρια, άσυλα και ιδιωτικές κλινικές και στοιχεία από γιατρούς φυλακών.
- Το τρίτο είναι το Δαφνί, όπου έχει σωθεί το σύνολο φακέλων και τα μητρώα, αλλά όχι τα υπηρεσιακά έγγραφα. Το 1928 φτιάχτηκαν εκεί οι πρώτες παράγκες από νοσηλευτές και ασθενείς. Τα πρώτα περίπτερα έγιναν το 1934. Το ένα από αυτά φιλοξένησε πριν και μετά τον Πόλεμο τοξικομανείς. Πρώτο περιστατικό ένας νέος, ο Χρήστος, σιδηρουργός, εισάγεται τον Δεκέμβριο του 1926 με διάγνωση «τοξική φρενίτις-ηρωινομανία». Εμεινε μέσα περίπου ενάμιση χρόνο και κάποια στιγμή απέδρασε.
Εχουν ενδιαφέρον τα στοιχεία των εισαγωγών στα τρία ιδρύματα από τις αρχές του αιώνα μέχρι το 1946: Μέχρι το 1928, οι τοξικομανείς είναι συνήθως αλλοδαποί, ναυτικοί, έμποροι, γιατροί, στρατιωτικοί. Ενας στρατιώτης π.χ. συλλαμβάνεται αιχμάλωτος το 1919 στην Ουκρανία, τον ακρωτηριάζουν λόγω κρυοπαγημάτων του δίνουν μορφίνη και όταν έρχεται στην Ελλάδα αρχίζει την ηρωίνη. Το 1928 υπάρχει αλματώδης αύξηση στα περιστατικά και δεν είναι άσχετο αυτό με την τότε οικονομική κρίση. Το κραχ στις ΗΠΑ επηρέασε την Ελλάδα τα επόμενα χρόνια, με κορύφωση εισαγωγών τοξικομανών το 1932. Η τοξικομανία τότε είχε πλέον γίνει κοινωνικό φαινόμενο και αφορούσε όλα τα κοινωνικά στρώματα, υποστηρίζει ο κ. Υφαντής. Από το 1932 και μετά μοιάζει να υποχωρεί ο αριθμός περιστατικών αλλά αυτό οφείλεται στην ψήφιση πολύ αυστηρότερων νόμων κι όχι στη μείωση της χρήσης.
Το 1933 ψηφίζεται νόμος που προβλέπει εκτοπίσεις και φυλακίσεις για τους τοξικομανείς. Σε πλήρη εφαρμογή μπαίνει αυτός ο νόμος το 1935-36 επί Μεταξά. Η «φημισμένη» εξορία για τους τοξικομανείς ήταν η Ιος. Από το 1941 καταγράφεται ξανά άνοδος. Εχουμε επί Κατοχής μια άλλη γενιά τοξικομανών κι αυτό προκύπτει από τις ηλικίες που είναι μεταξύ 15 και 17. Πολλοί από αυτούς λένε ότι ξεκίνησαν την ηρωίνη για να μην αισθάνονται την πείνα. Η αύξηση σταματάει απότομα το 1942. Μεσολάβησε το ότι η αστυνομία Αθηνών και Πειραιά μαζί με τη χωροφυλακή στις 4 Αυγούστου του 1942 ξεκίνησε μια επιχείρηση-σκούπα που κράτησε για δύο μήνες. Στην εφημερίδα «Πρωία» στις 5 Αυγούστου 1942 η στήλη «Τέχνη και Ζωή» γράφει ότι δόθηκε εντολή να μαζευτούνε από τους δρόμους οι ναρκομανείς (τη γλαφυρή στήλη έγραφε ο Κώστας Βάρναλης). Η εφημερίδα την ίδια ημέρα, στις 5.8, έχει κεντρικό θέμα την επίσκεψη Μουσολίνι και τις δηλώσεις Τσολάκογλου: «Η επίσκεψη Ντούτσε είναι το σημαντικότερο γεγονός των τελευταίων ετών. Ο δημιουργός της φασιστικής Ιταλίας ανεκτίμητος φίλος της Ελλάδος. Είμαι ευγνώμων!»
Το 2012, σχεδόν την ίδια ημερομηνία, 4.8, άρχισε η επιχείρηση «Ξένιος Ζευς», γεγονός εντελώς συμπτωματικό!
Ο κ. Υφαντής συνεχίζει: «Στο “Δρομοκαΐτειο” υπάρχει έγγραφο (1896) του αστυνομικού διευθυντή Μπαϊρακτάρη που παρακαλεί τον διευθυντή να δεχθεί εκεί τους επαίτες τοξικομανείς των Αθηνών, επειδή η Ελλάδα φιλοξενούσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896. Ενα μήνα μετά, τον ευχαριστεί με επιστολή για τη φιλοξενία των “αλητών”. Οσοι δουλεύουμε στην απεξάρτηση θυμόμαστε το τι έγινε το 2004, όταν τα μέλη μας δεν τολμούσαν να έρθουν στα κέντρα για τα ραντεβού τους, για να μη συλληφθούν».
Στη συνέχεια ο ερευνητής παρουσίασε στοιχεία για τον αριθμό γυναικών τοξικομανών που κυρίως προέρχονταν από υψηλότερες κοινωνικές τάξεις και πήγαιναν κατά κανόνα στο «Αιγινήτειο» λόγω οικονομικής άνεσης, οπότε είχαν και δυνατότητες απεξάρτησης. Στο δημόσιο ψυχιατρείο, δηλαδή στο Δαφνί, υπάρχουν 4% γυναίκες, στο «Δρομοκαΐτειο» 6,2% και στο «Αιγινήτειο» 20,5%. Στο Δαφνί υπήρχαν κυρίως άποροι όπως προκύπτει από τους φακέλους. Το «Δρομοκαΐτειο» είχε και ιδιωτικό χαρακτήρα με τρεις τάξεις κλινών, ανάλογα με το πόσα χρήματα έδινε κανείς, και ελάχιστες θέσεις για απόρους. «Από τον τρόπο που είναι γραμμένα τα πιστοποιητικά από τους γιατρούς προκύπτει ακόμα και το αν υπάρχει ενδιαφέρον για τον πάσχοντα. Στο Δαφνί, παρόλο που είναι οι πιο φουκαράδες, υπάρχουν όλες οι εξετάσεις (σύφιλη και φυματίωση) και ιστορικό της θεραπείας. Στο Δρομοκαΐτειο υπάρχουν πλήρη ιστορικά για τους ταξικά ανώτερους και σχεδόν λέξη για τους άλλους».
Στο Δαφνί το 90% χρήσης αφορούσε ηρωίνη, στο «Δρομοκαΐτειο» 72% και στο «Αιγινήτειο» 46%. Αυτό μας λέει ότι τα πιο εύπορα στρώματα μπορούσαν να προμηθεύονται μορφίνη και κοκαΐνη.
Οι αλκοολικοί μέχρι το 1946 είναι αισθητά λιγότεροι από τους τοξικομανείς, ενώ ακριβώς το ανάποδο συμβαίνει αργότερα. Στην Ελλάδα αποδεικνύεται καθαρά ότι η τοξικομανία δεν σχετίζεται με τις απαγορεύσεις και τους νόμους αλλά με τις κοινωνικές συνθήκες. Οταν για παράδειγμα οι πόλεις της Ελλάδας πλημμυρίζουν από αγροτικούς πληθυσμούς μετά τον πόλεμο, το φαινόμενο του αλκοολισμού αυξάνεται πολύ, διότι οι πληθυσμοί αυτοί δεν γνωρίζουν τις νεωτεριστικές ουσίες. Αυτό δίνει και ανάλογες απαντήσεις σε όσους θεωρούν θέσφατο την απαγόρευση. Δεν υπάρχει μόνο ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης αλλά και εκείνος της ζήτησης και της προσφοράς. Δεν υπήρχε ζήτηση τότε, παρ’ όλες τις απαγορεύσεις.
Υπάρχουν και εισαγωγές χρηστών χασίς ελάχιστες (περίπου 80) και πάντα με κάποιο ποινικό αδίκημα. Ολοι όμως εισήχθησαν παρά τη θέλησή τους και έμειναν πολλά χρόνια μέσα. Οι θεραπείες γίνονταν συνήθως με ηρεμιστικά χάπια και ενέσιμη μορφίνη. Διασώζονται έγγραφα από το υπουργείο Υγείας προς το Δαφνί που ζητούν να μάθουν πόση ποσότητα μορφίνης πρέπει να χορηγείται για τη θεραπεία. Αυτό αποδεικνύει, σύμφωνα με τον κ. Υφαντή, ότι ήδη από τότε υπήρχε η μέθοδος της χορήγησης υποκατάστατου. Υπάρχουν ακόμα και διαφημίσεις ιδιωτικών γιατρών για «γρήγορη και ανώδυνη απεξάρτηση» σε εφημερίδες της εποχής.
Ο ομιλητής αναφέρθηκε στην ύπαρξη «υπεύθυνης δήλωσης τοξικομανούς ότι δεν θα ξανακάνει χρήση και γνωρίζει ότι, αν το ξανακάνει, η αστυνομία θα τον ξαναπάει στο “Δρομοκαΐτειο”» που αποδεικνύει τον ομφάλιο λώρο μεταξύ αστυνομίας και ιδρυμάτων. Το Δαφνί μέχρι το 1928 εξάλλου ανήκε στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Στην «Ιατρική Εφημερίδα» του 1932 το κύριο άρθρο για τα ναρκωτικά γράφει ο αστυνομικός διευθυντής. Αυτό ήταν τακτική όλων των ιατρικών εντύπων της εποχής.
«Φυσικά τότε όλα ήταν πρωτόλεια και άγνωστα ακόμα και για τους ειδικούς, όμως υπήρχαν κι εκείνοι που έβλεπαν διαφορετικά τα πράγματα», είπε κλείνοντας ο κ. Υφαντής και αναφέρθηκε στα κείμενα του Κ. Κωνσταντινίδη, ενός εξαιρετικού ψυχιάτρου, υποδιευθυντή στο Δημόσιο Ψυχιατρείο Αθηνών, που το 1935 έγραφε ότι το είδος της κοινωνικής ζωής ωθεί τα άτομα σε ουσίες, ενώ για τη θεραπευτική διαδικασία έγραφε ότι πρέπει να συνοδεύεται από κατάλληλη ψυχοθεραπεία που θα αντιμετωπίζει τις ψυχικές εσωτερικές συγκρούσεις. Μια άλλη αντίληψη για τα πράγματα, όταν τότε μιλούσαν για ασθενείς και ανισόρροπους.

Φωτογραφίες Ανδρέας Πλιάτσικας / Βαγγέλης Τάτσης

……………………………………………………………………………………….........…

Η ακούραστη δυνατή φωνή του 18 ΑΝΩ

Την έναρξη της εκδήλωσης έκανε η Κατερίνα Μάτσα, μιλώντας αποκλειστικά για το 18 ΑΝΩ και την ιστορική του διαδρομή από ένα περίπτερο μέσα στο Δαφνί έως το δυναμικό σημερινό πρόγραμμα με τις 33 δομές.
«Το επιπλέον πρόβλημα για το 18 ΑΝΩ είναι ότι δεν ξέρουμε τι θα γίνει όταν κλείσει το Δαφνί το 2015, δεδομένου ότι διοικητικά ανήκει στο ΨΝΑ. Σε πρόσφατη ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και ψυχίατρου κ. Ζαχαριά δόθηκε από αρμόδιους η απάντηση ότι κανένας δεν περισσεύει και θα πρέπει να αφεθεί να λειτουργήσει ο νέος νόμος για τα ναρκωτικά. Μόνο που ο νέος νόμος στην περιγραφή των δομών περιέχει μόνο το ΚΕΘΕΑ και τον ΟΚΑΝΑ και όχι το 18 ΑΝΩ. Το φοβερό όμως είναι ότι η εθνική συντονίστρια δήλωσε πως προβλέπεται η κεντρική αξιολόγηση του αιτούντος θεραπεία. Δηλαδή ότι θα υπάρχει ένα κέντρο όπου κάποιοι θα αξιολογούν το αίτημα και θα παραπέμπουν αναλόγως στους 3 φορείς. Αυτή η θέση επανέρχεται αλλά δεν έγινε ποτέ δεκτή. Τώρα ανακοινώνεται δημόσια και καταστρατηγεί πολύ βασικές αρχές. Το 18 ΑΝΩ θεμελιώθηκε στη βάση της αρχής ότι ο τοξικομανής χρειάζεται ένα δημόσιο πρόγραμμα θεραπείας και ότι πρέπει να πάρει ο ίδιος την απόφαση να ενταχθεί στο πρόγραμμα που ο ίδιος θα επιλέξει επειδή του ταιριάζει κι όχι επειδή αποφάνθηκε για λογαριασμό του κάποια αυθεντία».
Για να γίνει κατανοητή η διαδρομή αυτή και η απειλή της επαναφοράς στο σημείο μηδέν η Κ. Μάτσα έκανε μια ιστορική αναδρομή τού πώς στήθηκε αρχικά μέσα στο Δαφνί το περίπτερο του 18 ΑΝΩ τη δεκαετία του 1970 με πληθυσμό που είχε πρόβλημα με αλκοόλ και ναρκωτικά. «Βασικά οι άνθρωποι εισάγονταν εκεί μέσα από το Εφημερείο του ψυχιατρείου για αναγκαστικό εγκλεισμό με βάση τον νόμο (για την ψυχική υγεία) που ίσχυε και έδινε τη δυνατότητα στην αστυνομία και στην οικογένεια να οδηγήσουν τον πάσχοντα στο ψυχιατρείο με εισαγγελική εντολή. Εμείς τότε στο 18 ΑΝΩ παλεύαμε για την κατάργηση του χουντικού αυτού νόμου, των αναγκαστικών εγκλεισμών. Εκεί βοήθησε και αντιτάχθηκε ο Αχιλλέας Κρυστάλλης -ο ανθρωπιστής αυτός ψυχίατρος- και δώσαμε διπλή μάχη για να μην υπάρχει αναγκαστικός εγκλεισμός και να καταργηθεί η κλινική κρατουμένων (15 ΑΝΩ) μέσα στο Δαφνί. Τελικά, το 1987 το πετύχαμε οριστικά και θεσμοθετήθηκε η βασική αρχή να αποφασίζει ο ίδιος ο εξαρτημένος για τη θεραπεία του, απόφαση που έκανε δεκτή το Δ.Σ. του νοσοκομείου».
«Δουλέψαμε σαν μια συμπαγής και ισότιμη ομάδα θεραπευτών, βγάλαμε τις άσπρες μπλούζες και κάναμε το διαφορετικό μέσα στο αποστεωμένο άσυλο που πολεμούσε κάθε νεωτερισμό. Δημιουργήθηκε μέσα στο Δαφνί ένα κίνημα ενάντια στο άσυλο που στερεί την ανθρώπινη υπόσταση και την ανάσα από τους δεμένους χειροπόδαρα εγκλείστους. Δώσαμε μάχες με το πανεπιστημιακό κατεστημένο, τη γραφειοκρατία και τις κυβερνήσεις που θεωρούσαν τον τοξικομανή ως ψυχοπαθή που πρέπει να υπόκειται σε εγκλεισμό. Μάχη ενάντια στην ιατροκεντρική θέση ότι η τοξικομανία είναι αρρώστια».
Η Κ. Μάτσα αναφέρθηκε στη δύσκολη διαδρομή που θεσμοθέτησε τελικά τη λειτουργία του 18 ΑΝΩ ως επίσημου φορέα θεραπείας και απεξάρτησης με τη συμβολή της Μαριέττας Γιαννάκου (που είχε περάσει ως ψυχίατρος από το Δαφνί). Το 1989 το πρόγραμμα βγήκε έξω από το Δαφνί, δημιουργήθηκε ο πρώτος συμβουλευτικός σταθμός και άρχισε η επέκταση με διαχωρισμό αλκοολικών και τοξικομανών. «Ακόμα και σε έναν πολύ σκοτεινό χώρο υπάρχει η δυνατότητα να λειτουργήσει κανείς με καθαρούς στόχους ενάντια στην επιθυμία να βρίσκονται οι εξαρτημένοι στο σκοτάδι, στο περιθώριο, στην Αμυγδαλέζα. Η θεραπεία, η κινηματική θεραπεία απεξάρτησης του 18 ΑΝΩ το έκανε αυτό πράξη. Τώρα μέσα στην κρίση αυτές οι παρακαταθήκες του 18 ΑΝΩ είναι σπουδαίες».

…………………………………..

Διαβάστε

* «Τετράδια Ψυχιατρικής»
Το μαχητικό περιοδικό-σταθμός στην ιστορία και την εξέλιξη της ψυχιατρικής στην Ελλάδα, με πολύ σημαντική επιρροή τόσο στη θεωρητική σκέψη όσο και στις προσπάθειες υλοποίησης μέτρων και πρακτικών για την εδραίωση μιας ουσιαστικής μεταρρύθμισης προς το συμφέρον των ψυχικά πασχόντων. Παράλληλα, αποτέλεσε το ελεύθερο βήμα για όσους προσπαθούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των ψυχικά πασχόντων. Τα «Τετράδια» εκδόθηκαν με απόφαση του Δ.Σ. της Επιστημονικής Ενωσης του ΨΝΑ, στην οποία μετείχαν οι Χάρης Βαρουχάκης, Δημόκριτος Σαραντίδης, Δημήτρης Καραγιάννης, Γεράσιμος Φραντζιός, Κατερίνα Μάτσα, Φρύνη Σκόττη και Γιώργος Σαραντόγλου.

* Κατερίνα Μάτσα
«Ταπείνωση και ντροπή. Γυναίκες τοξικομανείς» (εκδ. Αγρα, Αθήνα 2013).
Το συναίσθημα της ντροπής, όπως βιώνεται από τις γυναίκες τοξικομανείς. Επιλέχθηκαν γυναίκες, μολονότι η ντροπή αφορά και τα δύο φύλα. Είναι όμως πιο έντονη στις γυναίκες, γιατί η σημερινή ανδροκρατική κοινωνία, με τα ενισχυμένα λόγω της κρίσης κοινωνικά στερεότυπα σε βάρος των γυναικών, καταπιέζει και στιγματίζει διπλά την εξαρτημένη γυναίκα.
Το έναυσμα για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου, που συμπυκνώνει κλινική παρατήρηση και εμπειρία πολλών δεκαετιών, δόθηκε την άνοιξη του 2012, όταν με εντολή των υπουργών Λοβέρδου και Χρυσοχοΐδη διαπομπεύτηκαν τοξικομανείς, οροθετικές γυναίκες, μια πολιτική πράξη ακραίας βαρβαρότητας.

* Κατερίνα Μάτσα
«Το αδύνατο πένθος και η κρύπτη. Ο τοξικομανής και ο θάνατος» (εκδ. Αγρα, Αθήνα 2012).
Η ρώσικη ρουλέτα των νέων παιδιών που βρίσκονται μπροστά στον θάνατο με τη χρήση ναρκωτικών.

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ: Τάσος Κωστόπουλος, Αντα Ψαρρά, Δημήτρης Ψαρράς   ios@efsyn.gr


Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών