ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ

Το θεσμικό πρόβλημα των Κέντρων Πρόληψης ως διαρκής παλινδρόμηση Εάν τολμούσαμε να δώσουμε ανθρώπινη μορφή στα 75 διάσπαρτα στον ελλαδικό χώρο Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας (εφεξής ΚΠ), τότε αυτά πιθανά θα αποτυπώνονταν ως νεαρός ενήλικας που το οικογενειακό του περιβάλλον τού αρνείται, συνειδητά ή και ασυνείδητα, την ενηλικίωση με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ομαλή του ψυχοκοινωνική ανάπτυξη. του  Θανάση Χ. Θεοδώρου Κοινωνιολόγος, εργαζόμενος στα ΚΠ Γραμματέας του Σωματείου των Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης» Ας γίνουμε όμως λιγάκι πιο συγκεκριμένοι. Τα 75 ΚΠ αντιστοιχούν σε 67 αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρίες που έχουν συσταθεί στη βάση συνεργασιών της τοπικής αυτοδιοίκησης και τοπικών φορέων, προκειμένου να παρέχουν υπηρεσίες πρόληψης των εξαρτήσεων και προαγωγής της ψυχοκοινωνικής υγείας, μέσω διμερών συνεργασιών μεταξύ κάθε ξεχωριστής αστικής εταιρείας και του ΟΚΑΝΑ. Η ίδρυση των πρώτων ΚΠ στην Ελλάδα ξεκινά σ...

Η σημασία της καθολικής πρόληψης των εξαρτήσεων στην κοινότητα: Ένα συγκλονιστικό & διαρκές «ταξίδι».  Η σημασία της καθολικής πρόληψης των εξαρτήσεων στην κοινότητα: Ένα συγκλονιστικό & διαρκές «ταξίδι». Του Σπύρου Στογιάννη* Αν επιχειρούσαμε να δώσουμε έναν ορισμό στην έννοια της πρόληψης εκείνος θα εμπερίκλειε τον εντοπισμό, τον περιορισμό και την εξάλειψη όλων εκείνων των αιτιών που συμβάλλουν στη γένεση του φαινομένου της ουσιοεξάρτησης.  Πώς θα μπορούσε όμως άραγε, να είναι η πρόληψη μια υπόθεση ατομική όταν η εξάρτηση είναι (και) υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας; Γιατί επιλέγεται όλο και πιο πολύ τα τελευταία χρόνια το λεγόμενο βίο-ιατρικό μοντέλο αντιμετώπισης των εξαρτήσεων που θεωρεί τον χρήστη ουσιών ως «ασθενή» και υπαίτιο, ενώ την ίδια στιγμή η θεραπεία εμπεριέχει απαραίτητα την εμπλοκή της «κοινότητας»; Ως εργαζόμενοι/ες στα Κέντρα Πρόληψης αλλά και ως εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό σε ζητήματα εξαρτήσεων, που έχουμε δια...

για μετάβαση στο βιβλίο πιέστε ΕΔΩ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ prolipsiworkers @ gmail . com 18/11/2016 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Έκδοση συλλογικού έργου: «Κοινότητα, πρόληψη των εξαρτήσεων, Κέντρα Πρόληψης» Κυκλοφόρησε σε ηλεκτρονική μορφή το βιβλίο του Σωματείου των Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας, με τίτλο « Κοινότητα, πρόληψη των εξαρτήσεων, Κέντρα Πρόληψης ». Με το συλλογικό αυτό έργο Μελών του Σωματείου, διαθέσιμο στον ηλεκτρονικό σύνδεσμο   http://prolipsiworkers.gr , θέτουμε σε δημόσια βάσανο την τεκμηρίωση της θέσης μας για τον ριζικό μετασχηματισμό των Κέντρων Πρόληψης και την ανάπτυξη της πρόληψης των εξαρτήσεων στην κοινότητα, σε ανταπόκριση προς τις κρίσιμες σημερινές συνθήκες και απαιτήσεις.  Συγκεκριμένα, της θέσης μας για την ενοποίηση των Κέντρων Πρόληψης σε έναν σύγχρονο, ευέλικτο, και αυτόνομο δημόσιο φορέα, που θα σ...

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΤΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ prolipsiworkers @ gmail . com 13/11/2016 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Πολυτεχνείο και επίσκεψη προέδρου ΗΠΑ «Η γη είναι δική μας». Λέξεις. Σ’ ένα απ’ τα πανό του εξεγερμένου Πολυτεχνείου. Ανυπότακτοι Μεγαρίτες τις κουβάλησαν μέχρι εκεί μέσα απ’ τους αιώνες. Στέκουμε μπρος σ’ όμοια κενά μ’ εκείνα που οι λέξεις ήρθαν τότε, μέσα τους να γεννήσουν. Κενά αλλιώτικα στις όψεις, μάλλον σκοτεινότερα με την έννοια όσων άστρων χάθηκαν και λείπουν τώρα που τα λαμπιόνια της εξαγορασμένης νυχτιάς  βραχυκυκλώνουν.  Γι’ αυτό τις ίδιες λέξεις ξανακουβάλησαν ανυπότακτοι Χαλκιδικιώτες στις μέρες μας, θυμίζοντας την αιώνια πορεία, το αιώνιο χρέος. Δεν έχουμε ξοφλήσει. Θα ’μαστε στις εκδηλώσεις και στην πορεία του Πολυτεχνείου. Θα ’μαστε διάσπαρτοι και στις διαφορετικές πορείες [το ’καναν ξανά το θαύμα τους τα συνδικαλιστικά και κομματικά επιτελεία] διαμαρτυρία...

Για την άμυνα της Άρνησης φωτ.: Debbie Ann Caffery Ένας άλλος τρόπος χειρισμού των δυσάρεστων εμπειριών είναι η άρνηση ότι αυτές όντως συμβαίνουν. Η άρνηση έρχεται στην επιφάνεια αυτόματα σε όλους του ανθρώπους και είναι η αρχική αντίδραση σε κάθε είδους καταστροφή. Όλοι οι άνθρωποι που πληροφορούνται για το θάνατο κάποιου σημαντικού τους προσώπου, αντιδρούν λέγοντας «Ω, όχι!». Αυτή η αντίδραση είναι η σκιά μιας αρχαϊκής διεργασίας που έχει τις ρίζες της στον εγωκεντρισμό του παιδιού, στον οποίο η εμπειρία κυριαρχείται από την προ-λογική πεποίθηση ότι «Αν αυτό δεν το παραδεχτώ, τότε δεν συμβαίνει». (…….) Άτομα για τα οποία η άρνηση συνιστά μια θεμελιώδη άμυνα, λειτουργούν σαν την Πολυάνα, την ηρωίδα του γνωστού μυθιστορήματος, που επιμένει ότι το καθετί είναι πάντοτε καλό και ο μόνος λόγος για τον οποίο συμβαίνει, είναι για το καλύτερο. Για παράδειγμα, οι γονείς ενός ασθενή μου συνέχιζαν να κάνουν παιδιά, παρά το γεγονός ότι τρία από αυτά είχαν πεθάνει από μια γενετι...