http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=3670
Εθνικό Σχέδιο Δράσης κατά των ναρκωτικών
Προεκλογικές εξαγγελίες στον αέρα χωρίς χρονοδιάγραμμα και κρατική χρηματοδότηση
Στις 28 Ιούνη, δύο μέρες μετά τη δυναμική 24 απεργία όλων των εργαζομένων στις Μονάδες και τα Κέντρα Πρόληψης του ΟΚΑΝΑ, ο υπουργός Υγείας Δημ. Αβραμόπουλος έδωσε, με πολλούς μήνες καθυστέρηση στη δημοσιότητα το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης κατά των ναρκωτικών». Στη συνέντευξη τύπου, όπου το παρουσίασε, ο υπουργός εισηγήθηκε «τη σύσταση Εθνικής Επιτροπής, αρμόδιας για τη δημόσια διαβούλευση, τον συντονισμό των δράσεων του Εθνικού Σχεδίου Δράσης και την αξιολόγηση του έργου».
Κατερίνα Μάτσα
Είναι φανερός ο προεκλογικός χαρακτήρας του Σχεδίου που «εξαγγέλλει» 7 νέα «στεγνά» δημόσια ψυχοθεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης (ένα ανά υγειονομική περιφέρεια), όρους κοινωνικής επανένταξης των απεξαρτημένων (πάρκα και συνεταιρισμούς καλλιέργειας βιολογικών προϊόντων από πρώην χρήστες) σεμινάρια κατάρτισης, σεμινάρια για τη μετάδοση ικανοτήτων και γνώσεων στον τομέα της κοινωνίας της πληροφορίας, της τέχνης και της παραγωγής, χάρτα δικαιωμάτων για όσους βίωσαν ή βιώνουν την κόλαση των ναρκωτικών, δωρεάν νομικές υπηρεσίες στους άπορους χρήστες, πρόσληψη απεξαρτημένων στο δημόσιο (μέσα από ειδικό σύστημα μοριοδότησης), ειδικό σύστημα υποτροφιών των απεξαρτημένων για τεχνικές και πανεπιστημιακές σχολές και άλλα.
Εξαγγέλλει τη δημιουργία δύο μονάδων και μιας κλινικής σωματικής αποτοξίνωσης και ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, σε συνεργασία με το ΚΕΘΕΑ.
Εξαγγέλλει την ενίσχυση και επέκταση των προγραμμάτων εργασίας δρόμου (street-work) σ’ όλη τη χώρα, καθώς και την ανάπτυξη ερευνητικών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
Εξαγγέλλει επίσης το σχεδιασμό σε συνεργασία με το ΚΕΘΕΑ, μιας ενιαίας ετήσιας και στοχευμένης εκστρατείας πρόληψης.
Εξαγγέλλει, τέλος, τη δημιουργία ενός Εθνικού Δικτύου Πρόληψης, στο οποίο εντάσσονται τα κέντρα πρόληψης που ήδη λειτουργούν και τη σταδιακή ενσωμάτωση των εργαζομένων σ’ αυτά στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και πιο συγκεκριμένα στο Δίκτυο Πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας.
Ανακοινώνει, παράλληλα, τη σταδιακή και στοχευμένη ενσωμάτωση των μονάδων υποκαταστάτων στα γενικά νοσοκομεία του ΕΣΥ σ’ όλη τη χώρα, θέτοντας ποιοτικές προδιαγραφές στη χορήγηση μεθαδόνης και συνδέοντας υποχρεωτικά τα προγράμματα υποκαταστάτων με υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης.
Το Σχέδιο προβλέπει την κατάργηση του υπερτροφικού ΟΚΑΝΑ όπως τον γνωρίζουμε μέχρι σήμερα και τη μετεξέλιξή του σε έναν ευέλικτο οργανισμό επιφορτισμένο με την έρευνα, την εκπαίδευση στο χώρο των ναρκωτικών και την αξιολόγηση της παροχής υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα. Σ’ αυτόν δίνει το όνομα ΕΚΑ (Εθνικό Κέντρο Απεξάρτησης).
Αυτό που δεν εξαγγέλλει αυτό το Σχέδιο είναι το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα των δράσεων και τη χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου όταν δόθηκε στη δημοσιότητα το Σχέδιο, ο Υπουργός «χάθηκε» στις αοριστολογίες. «Για όλα αυτά έχουν γίνει οι απαραίτητες ενέργειες, έχουν γίνει οι απαραίτητες συνεννοήσεις, έχουν διασφαλιστεί και εξασφαλιστεί και τα κονδύλια που απαιτούνται» είπε. Όμως ποια εξασφάλιση, ποια πραγματική εγγύηση υπάρχει ότι στον υπό κατάρτιση προϋπολογισμό θα υπάρχουν οι σχετικές προβλέψεις;
Τι σημαίνει σταδιακή ένταξη των εργαζομένων στον ΟΚΑΝΑ στα γενικά νοσοκομεία του ΕΣΥ; Ποια στάδια θα περάσει, σε πόσο χρόνο και τι θα γίνει μέχρι τότε; Πως διασφαλίζονται οι 600 περίπου εργαζόμενοι; Μήπως εμπαίζονται για άλλη μια φορά;
Και που θα στεγασθούν οι μονάδες υποκατάστασης και οι μονάδες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, τη στιγμή που δεν υπάρχουν σε κανένα σχεδόν νοσοκομείο οι χώροι που απαιτούνται;
Ποιο νόημα μπορεί να έχει η ένταξη των Κέντρων Πρόληψης στο Δίκτυο Πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας όταν δεν λειτουργεί σε κανένα επίπεδο, ούτε καν στοιχειώδες, τέτοιο Δίκτυο;
Πως διασφαλίζονται οι εργαζόμενοι στα κέντρα πρόληψης –κάποιοι απ’ αυτούς παραμένουν απλήρωτοι τους τελευταίους 6-7 μήνες– απέναντι στην απειλή της εργασιακής ανασφάλειας, τον κίνδυνο να ενταχθούν στο ΕΣΥ με ορισμένου χρόνου συμβάσεις όπως όλοι οι νεοεισερχόμενοι στο ΕΣΥ; Συνιστούν επαρκή εγγύηση οι απλές διαβεβαιώσεις του Υπουργού για «ενιαίο καθεστώς μονιμότητας»; Τι λένε άραγε γι’ αυτό οι συναρμόδιοι υπουργοί Προκόπης Παυλόπουλος και Γιώργος Αλογοσκούφης;
Και αφού υπήρχε ο σχεδιασμός της ένταξης των μονάδων του ΟΚΑΝΑ στο ΕΣΥ γιατί δεν προηγήθηκε ο αναγκαίος διάλογος με τους λειτουργούς του ΕΣΥ μέσω των συνδικαλιστικών τους οργάνων (ΟΕΝΓΕ, ΠΟΕΔΗΝ, ΕΙΝΑΠ);
Ο Υπουργός Υγείας γνωρίζει καλά ότι τα γενικά νοσοκομεία πάσχουν από τρομερές ελλείψεις στη στελέχωση, τις κτιριακές υποδομές κ.ά. Κατά καιρούς, ο ίδιος όπως έκανε και ο προκάτοχός του, ανακοίνωσε προσλήψεις νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού, που μένει, ως φαίνεται, στα μισά του δρόμου, γιατί ακόμα δεν έχουν γίνει αυτοί οι διορισμοί στα νοσοκομεία.
Η κρίση στο ΕΣΥ έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις ενώ λύσεις δεν έχουν ακόμα δοθεί στα οξέα και χρονίζοντα προβλήματά του.
Η εικόνα που παρουσιάζουν τα δημόσια νοσοκομεία –ιδιαίτερα σε μέρες εφημερίας– είναι τριτοκοσμική. Στενότητα χώρων, ασθενείς στοιβαγμένοι στους διαδρόμους σε ράντζα – που μετονομάσθηκαν επί υπουργίας Κακλαμάνη σε «επικουρικές κλίνες», ελάχιστο, σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες, προσωπικό, εξαντλημένο και κακοπληρωμένο, που τρέχει και δεν προλαβαίνει να εξυπηρετήσει τους ασθενείς, αγανακτισμένοι συγγενείς που φωνάζουν, οι περισσότεροι θύματα της παραοικονομίας που μαστίζει το χώρο της υγείας. Μέσα σ’ αυτό το χάος που να βρεθεί χώρος για τους τοξικομανείς; Αλλά και αν βρεθεί είναι πιθανόν η παρουσία τους στα νοσοκομεία να πυροδοτήσει αντιδράσεις από ασθενείς, συγγενείς, εργαζόμενους. Οι προκαταλήψεις και ο κοινωνικός ρατσισμός μπορεί να εμφανίσουν αυτούς ως αιτία της επιβάρυνσης της ήδη προβληματικής λειτουργίας των νοσοκομείων από τα καινούργια μέτρα. Έτσι, για άλλη μια φορά θα φορτωθούν αυτοί το βάρος της κρίσης του συστήματος υγείας και θα λειτουργήσουν ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όλους και σε όλα τα επίπεδα.
Σ’ αυτή την περίπτωση για ποια «χάρτα των δικαιωμάτων των εξαρτημένων» μπορεί ακόμα να γίνεται λόγος; Και ποιος θα μπορεί με ελαφρά καρδιά να τους καταδικάσει για τις έντονες αντιδράσεις τους στην απόρριψη και τη ρατσιστική αντιμετώπιση που θα βιώσουν;
Με όσα εξαγγέλλονται στο «Εθνικό Σχέδιο Δράσης» αποφεύγονται τα χειρότερα, δηλαδή να γίνουν τα γενικά νοσοκομεία «γκισέδες μεθαδόνης» κατά την επιτυχημένη έκφραση του γνωστού ψυχιάτρου του ΟΚΑΝΑ Χρήστου Κόκκορη, αυτό θα γινόταν αν θεσμοθετούνταν η συνταγογράφηση υποκαταστάτων μέσα στο ΕΣΥ. Δεν πέρασε αυτό το μέτρο στο «Εθνικό Σχέδιο Δράσης» και αυτό το καθιστά κατά τον βουλευτή του ΣΥΝ Φώτη Κουβέλη « στερεοτυπικά συντηρητικό» (Εφημερίδα Αυγή, 8 Ιουλίου 2007)
Εκείνο όμως που πρέπει να τονίσουμε ότι μέσα στις νεφελώδεις Δράσεις και τις αοριστολογίες του «Εθνικού Σχεδίου Δράσης» χάνεται και ό,τι θετικό αντιπροσωπεύει η προσέγγιση της τοξικομανίας ως κοινωνικό φαινόμενο και όχι, όπως το παρουσιάζουν μερικοί, ως «χρονία υποτροπιάζουσα νόσο του εγκεφάλου».
Χάνεται, επίσης, μέσα στο θόρυβο που γίνεται για την ένταξη του μεγαλύτερου μέρους του ΟΚΑΝΑ στο ΕΣΥ, ο ρόλος του Ιδιωτικού τομέα στην απεξάρτηση, που θα εξακολουθήσει να λειτουργεί προγράμματα, αφού βέβαια πρώτα τα αξιολογήσει το Εθνικό Κέντρο Απεξάρτησης που έχει και την αρμοδιότητα.
Με τις ευλογίες, λοιπόν του Δημόσιου Τομέα, ίσως και με την πριμοδότησή του, θα εξακολουθήσει να λειτουργεί και ο ιδιωτικός τις μονάδες του ως κερδοφόρες επιχειρήσεις κερδοσκοπώντας στην απελπισία των εξαρτημένων και των οικογενειών τους.
Στη σχετική ερώτηση δημοσιογράφου δεν απάντησε ο ίδιος ο Υπουργός αλλά ο πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, λέγοντας ότι, σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργού, θα ενταχθούν στην απεξάρτηση μόνο οι οργανισμοί τοπική αυτοδιοίκησης, οι οργανισμοί κοινής ωφέλειας, η Εκκλησία και ίσως ο Ερυθρός Σταυρός. Πάντως, το Προεδρικό Διάταγμα που θα καθορίζει όλα αυτά δεν έχει μέχρι σήμερα εκδοθεί. Τα βήματα των αρμοδίων φαίνεται πως είναι πολύ προσεκτικά, μετά την απόρριψη από το Συμβούλιο Επικρατείας του προηγούμενου προεδρικού Διατάγματος – επί θητείας Νικήτα Κακλαμάνη –που θεσμοθετούσε την ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης και την ψυχιατρικοποίηση των υπηρεσιών της προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση της συντριπτικής πλειοψηφίας των φορέων απεξάρτησης.
Είναι φανερό πως αυτή η κυβέρνηση μέσα στην κρίση της δεν μπορεί να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο και να δώσει πραγματικές λύσεις στο τεράστιο πρόβλημα των ναρκωτικών. Όλα όσα εξαγγέλλονται δεν είναι παρά προεκλογικές υποσχέσεις με στόχο να δώσουν πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση, που έρχεται αντιμέτωπη σε όλα τα επίπεδα με τα αδιέξοδα της πολιτικής της.
Είναι φανερό πως η αντιμετώπιση του προβλήματος των ναρκωτικών, που αποκτά τρομακτικές διαστάσεις όσο βαθαίνει η κρίση της παγκοσμιοποίησης, απαιτεί σοβαρές ρήξεις με το καπιταλιστικό σύστημα και ανατροπές των όρων που το γεννούν και το αναπαράγουν. Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να δώσει τη μάχη ένα πλατύ κοινωνικό κίνημα, αντικαπιταλιστικό και ριζοσπαστικό, που θα παλεύει για την απελευθέρωση του ανθρώπου από την εξάρτηση και κάθε είδους δεσμά και για την καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση σε μια κοινωνία ελεύθερη από καταπίεση εκμετάλλευση και ταπείνωση ανθρώπου από άνθρωπο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου