Ανάμεσα σε κρότους και σιωπές (συνεργασία μας με το Νόστιμον Ήμαρ): "Με αφορμή το πέρασμα ενός φαραγγιού"

Με αφορμή το πέρασμα ενός φαραγγιού

Από την Μόρφω Παπανώτα*

Το να περάσεις ένα φαράγγι μπορεί να είναι επιλογή ή μπορεί να πρέπει να ακολουθήσεις κάποιους, να τους συνοδεύσεις, να τους συμπαρασταθείς. Αν δεν είναι ένα όνειρο ζωής, ένας στόχος, μπορεί να είναι ένας εξαναγκασμός.

Σίγουρα, πάντως, είναι μια εμπειρία. Όταν βγαίνεις από ένα φαράγγι δεν είσαι ο άνθρωπος που μπήκε.

Κατά το πέρασμα, ο χώρος, ο αέρας, οι σκέψεις, η φαντασία, η αλληλεπίδραση, η αντιμετώπιση νέων συνθηκών / προκλήσεων οδηγούν και σε μια έσω-στροφή. Δίνουν την ευκαιρία να ανακαλύψεις πτυχές καινούριες του βίου.

Με αφορμή το βιβλίο της Ιωάννας Καρυστιάνη «Το Φαράγγι», η ομάδα ανάγνωσης που το Κέντρο Πρόληψης «Σταθμός» έχει συνδημιουργήσει με μέλη της τοπικής κοινότητας, συνομίλησε με τη συγγραφέα. Ακολουθώντας τους ήρωες του βιβλίου, αναπνέοντας τις ζωές και τις αλλαγές τους μπήκαμε κι εμείς σ’ ένα συμβολικό φαράγγι, στο δικό μας φαράγγι.

Μέσα από το ζύμωμα των σκέψεων, των συναισθημάτων, των εκμυστηρεύσεων αναπήδησε αυτή η αυθεντική, ανθρώπινη ανάγκη να μπορείς να ακουμπήσεις και να μοιραστείς μια εμπειρία, ίσως μια πληγή, που θα γίνει σεβαστή και θ’ αποτελεί έναν πολύτιμο λίθο της ομάδας. Πλάστηκε ένα λαμπερό σημείο που κάθε φορά θα υπενθυμίζει και θα σηματοδοτεί την κατάθεση μιας ψυχικής εμπειρίας, έγινε ένα βήμα πιο κοντά στην ουσία της ύπαρξης. Ο άνθρωπος μες στην ομάδα, στο συλλογικό. Και η ομάδα των ξεχωριστών ανθρώπων.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο Νόστιμον Ήμαρ