Αναδημοσίευση από την "Αυγή"
Του Τίμου ΣΤΡΑΒΟΠΟΔΗ*
Φαίνεται ότι οι δομές των Κέντρων Πρόληψης και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας στην Ελλάδα, μετά τα 10 χρόνια και πλέον λειτουργίας τους, παρέχουν υπηρεσίες που οι ηγεσίες των υπουργείων και ΟΚΑΝΑ είναι βαθιά νυχτωμένες γι' αυτές. Γιατί αν δεν ισχύει κάτι τέτοιο, ισχύει κάτι χειρότερο και καταστροφικό, ότι δηλαδή καταργούν με τη θέλησή τους τις πλέον λειτουργικές κοινωνικές δομές σε επίπεδο γειτονιάς και περιφέρειας, τα Κέντρα Πρόληψης. Τα Κέντρα Πρόληψης έχουν γίνει σημείο αναφοράς στις τοπικές κοινωνίες, γιατί παρέχουν έργο και στηρίζουν τους συμπολίτες μας στις δύσκολες στιγμές τους. Έρχεται λοιπόν η πολιτεία με την προκρούστεια συμπεριφορά της να θέλει να κόψει τα πόδια τους, αφού οφείλει τουλάχιστον 12 εκατομμύρια ευρώ στα Κέντρα Πρόληψης. Συνάδελφοι επιστήμονες των ανθρωπιστικών επιστημών μένουν αστήρικτοι εκπαιδευτικά, αφού το Κέντρο Εκπαίδευσης των Στελεχών του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής το κλείσατε, κλείσατε επίσης και το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά διότι δεν επιθυμείτε ούτε να συλλέγετε στοιχεία για τη δουλειά μας, γιατί δεν σας συμφέρουν, αλλά ούτε και να χαράσσεται σύγχρονη πολιτική για τα ναρκωτικά που η αναγκαιότητα των καιρών επιτάσσει. Τα στελέχη των Κέντρων Πρόληψης μένουν απλήρωτα επί μήνες και παρά την πολύχρονη εκπαιδευτική τους εμπειρία μένουν στα αζήτητα, στην εξαθλίωση και ενδεχομένως για τους υδροκέφαλους τυχάρπαστους αποκεφαλιστές στο επιθυμητό, την έξοδο. Απέναντι από γραβατωμένους επιτηρητές της διάλυσης, της σύνθεσης και της λειτουργικότητας, επιδιώκουμε να δώσουμε αυτά που κάθε πολίτης αναζητά και εμείς προσφέρουμε, την βοήθεια, την στήριξη, την αλλαγή για ένα διαφορετικό τρόπο ζωής. Πόσες φορές έχουμε αναζητήσει τους υπεύθυνους και είναι κρυμμένοι πίσω από την ανευθυνότητά τους, την έλλειψη επιστημονικότητας της αντιμετώπισης του προβλήματος των ναρκωτικών, και όταν εμφανίζονται, ξαφνιάζονται, ξαφνιάζονται διότι μέσα από τις υποκριτικές τους συμπεριφορές πέφτουν σε αντιφάσεις που τους εκθέτουν. Αλλά δεν τους νοιάζει αυτό, διότι είναι εντολοδόχοι της πολιτικής του τίποτα. Αν λοιπόν δεν ιδρώνει το αυτί τους για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών στην Ελλάδα, υπάρχουν άνθρωποι στελέχη που ιδρώνουν, αγωνιούν και καταθέτουν την ψυχή τους για να στηριχτούν εξαρτημένοι και το περιβάλλον τους, ώστε να παραπεμφθούν σε κοινότητες. Επίσης να εκπαιδευτούν μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί, επαγγελματίες ώστε να αποκτήσουν δεξιότητες που θα ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή τους, την αυτοπεποίθησή τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Γιατί αυτό που αξίζει τελικά είναι να αντιστέκεσαι, να δίνεις μάχες, να προσπαθείς να μη γίνεται έρμαιο και βορά του κάθε άλλου. Tο έχουν ανάγκη οι νέοι μας, το έχει ανάγκη η κοινωνία μας. Είμαστε υποχρεωμένοι να αντισταθούμε μέχρι τέλους, να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στην ελπίδα, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Το οφείλουμε στις νεότερες γενιές.
* Ο Τ. Στραβοπόδης είναι ο ταμίας του Δ.Σ. του Πανελλαδικού Σωματείου Στελεχών Πρόληψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου